Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποιες παθήσεις δεν...ταιριάζουν με το αλκοόλ και οι συνδυασμοί τους είναι επικίνδυνοι;


Σημαντικό ρόλο στο πόσο μπορεί κανείς να πίνει παίζει η κατάσταση της υγείας του. Για κάποιους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας η κατανάλωση αλκοόλ είναι απαγορευτική, καθώς μπορεί να προκαλέσει προβλήματα τα οποία είτε είναι πολύ δύσκολα αντιμετωπίσιμα είτε και - σε ορισμένες περιπτώσεις - να αποδειχθούν μοιραία. Για παράδειγμα, στην περίπτωση που υπάρχει προσωπικό ιστορικό αιμορραγικού εγκεφαλικού επεισοδίου, δεν πρέπει να καταναλώνει οινοπνευματώδη ποτά. Το ίδιο και εάν πάσχει από κάποια ασθένεια του ήπατος, διότι το αλκοόλ μεταβολίζεται στο ήπαρ, καθώς και εάν πάσχει από νόσο του παγκρέατος.

Εκτός από τα νοσήματα, όμως, ρόλο παίζει και η κληρονομικότητα: εάν έχετε οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού, πρέπει να είστε ιδιαιτέρως προσεκτικοί στο θέμα του ποτού, διότι διατρέχετε αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσετε και εσείς αλκοολισμό. Και εάν είστε έγκυος, πρέπει να αποφεύγετε εντελώς το αλκοόλ, διότι βλάπτει το αγέννητο μωρό σας.
Ακόμα και τα φάρμακα που παίρνει κανείς μπορεί να αποτελούν αντένδειξη για την κατανάλωση αλκοόλ - και αυτό ισχύει είτε είναι συνταγογραφούμενα φάρμακα είτε όχι.

Εάν παίρνετε αντιβιοτικά, αντιπηκτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιδιαβητικά, αντισταμινικά ή αντιεπιληπτικά φάρμακα, ρωτήστε τον γιατρό σας εάν και πόσο αλκοόλ μπορείτε να πιείτε (το πιθανότερο είναι πως η απάντησή του θα είναι αρνητική). Το ίδιο και εάν παίρνετε φάρμακα για την στηθάγχη, όπως οι βήτα αναστολείς, και εάν παίρνετε παυσίπονα ή υπνωτικά φάρμακα.
Ο λόγος που οι γιατροί εφιστούν ιδιαιτέρως την προσοχή στην ταυτόχρονη λήψη φαρμάκων και αλκοόλ είναι ο κίνδυνος αλληλεπιδράσεως: εάν συνδυάσει κανείς την ασπιρίνη με αλκοόλ διατρέχει αυξημένο κίνδυνο γαστρεντερικής αιμορραγίας, ενώ ο συνδυασμός του αλκοόλ με το παυσίπονο ακεταμινοφαίνη αυξάνει τον κίνδυνο ηπατικής βλάβης. Για αυτό τον λόγο πολλά φάρμακα φέρουν σχετική προειδοποίηση στο φύλλο οδηγιών χρήσεως.

Η αλήθεια είναι ότι οι βλαβερές επιδράσεις του αλκοόλ στην υγεία εξαρτώνται από την ποσότητα που καταναλώνει κανείς και είναι ως επί το πλείστον μακροπρόθεσμες.
Η πιο γνωστή μακροπρόθεσμη συνέπεια της χρόνιας υπερκατανάλωσης αλκοόλ είναι η κίρρωση του ήπατος, αλλά υπάρχουν και πολλές ακόμα, όπως διάφορες μορφές καρκίνου (του παγκρέατος, του στόματος, του φάρυγγα, του λάρυγγα, του οισοφάγου, του μαστού) και οι βλάβες στον καρδιακό μυ (η κατάσταση αυτή λέγεται αλκοολική μυοκαρδιοπάθεια) που οδηγούν στην καρδιακή ανεπάρκεια.

Ακόμα και ατροφία (συρρίκνωση) του εγκεφάλου μπορεί να προκαλέσει, ενώ οι έγκυοι που καταναλώνουν αλκοόλ διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο αποβολής, ενώ το έμβρυο κινδυνεύει να υποστεί διαταραχές στην ανάπτυξή του, κυρίως στο νευρικό σύστημα.

Υπάρχουν, όμως, και ορισμένες βραχυπρόθεσμες συνέπειες, όπως η παγκρεατίτιδα (ιδίως σε άτομα με υψηλά επίπεδα τριγλυκεριδίων στο αίμα), ο αιφνίδιος θάνατος σε άτομα που πάσχουν από καρδιαγγειακή νόσο και πίνουν πολύ και, βεβαίως, ο ιδιαίτερα αυξημένος κίνδυνος τροχαίου ατυχήματος, λόγω μείωσης των αντανακλαστικών.

http://www.iatronet.gr/narkwtika-alkool/alkool/article/35080/alkool-poioi-syndyasmoi-einai-epikindynoi.html

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α