Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Υπνηλία - Ποιά αίτια την προκαλούν



Το άτομο που πάσχει από υπνηλία παρουσιάζει υπερβολική επιθυμία για ύπνο που συχνά ταλαιπωρεί τον πάσχοντα ακόμα και το πρωί μετά από πολύωρο ύπνο κατά την αφύπνιση. Η αύξηση της διάθεσης για ύπνο κατά την διάρκεια της ημέρας προκαλεί συχνά αδυναμία συγκέντρωσης, μειωμένη επαγγελματική απόδοση, σύνδρομο κόπωσης, ατονία. Σύμφωνα με μελέτες πάνω από 20% των σοβαρών κακώσεων από τροχαία έχουν ως αιτία τη νύστα των οδηγών.

Τα συνήθη αίτια της υπνηλίας είναι:
• Τα σύνδρομα κόπωσης, που πυροδοτούνται από οργανικό νόσημα ή ιδιοπαθώς
Η σχέση της κόπωσης με την υπνηλία συχνά είναι αμφίδρομη σχέση που οδηγεί σε φαύλο κύκλο. Αρκετές φορές οι διαταραχές ύπνου στην κατηγορία είναι ποικίλες: Αϋπνία, υπνηλία, εναλλαγές αϋπνίας - υπνηλίας.
Ο κατάλογος των αιτίων των συνδρόμων κόπωσης που προκαλούν υπνηλία είναι μακρύς. Ιδιαίτερα συχνή είναι η υπνηλία λόγω αναιμίας και η υπνηλία του ιδιοπαθούς συνδρόμου χρόνιας κόπωσης. Χαρακτηριστική είναι επίσης η υπνηλία που προκαλείται από λοιμώξεις. Η νύστα που εμφανίζεται στις λοιμώξεις αποτελούν μία φυσιολογική απόπειρα του οργανισμού να συγκεντρώσει δυνάμεις για να αντιμετωπίσει την λοίμωξη.

• H αναστροφή των βιολογικών ρυθμών, η υπερκόπωση, η χρόνια στέρηση ύπνου, το stress, η κακή διατροφή, ορισμένα φάρμακα, ψυχολογικά προβλήματα και νοσήματα.
Η περιοδικότητα και η εσωτερική αρχιτεκτονική του ύπνου συνδέεται άμεσα με την ομαλή λειτουργία ενός κεντρικού νευρωνικού βηματοδότη, ο οποίος είναι εξαιρετικά ευαίσθητος στην επίδραση του φωτός. Η αναστροφή των βιολογικών ρυθμών στην περίπτωση ατόμων με ακατάστατα νυχτερινά ωράρια, αποσυντονίζει τον βηματοδότη που δέχεται αντιφατικά μηνύματα λόγω της συσκότισης και της επίκλησης για εγρήγορση. Τα άτομα αυτά συχνά παρουσιάζουν ευρείες διαταραχές ύπνου, με κύκλους αϋπνίας υπνηλίας.

Η υπερκόπωση, το stress, η χρόνια στέρηση ύπνου, η κακή διατροφή (π.χ. κατάχρηση αλκοόλ), ορισμένα φάρμακα (π.χ. κατασταλτικά ΚΝΣ), επεμβαίνουν στον ευαίσθητο κύκλο ύπνου εγρήγορσης και μπορεί να προκαλέσουν υπνηλία.
• Η άπνοια στον ύπνο
Κατά την διάρκεια του ύπνου υπάρχει φυσιολογικώς, μείωση του μυϊκού τόνου των αναπνευστικών οδών λόγω ύπνου. Ορισμένα νοσήματα προκαλούν επιδείνωση του φαινομένου ή απόφραξη αναπνευστικών οδών και δυσκολία στην δίοδο του αέρα. Το αποτέλεσμα είναι να εμφανίζονται επεισόδια άπνοιας κατά τον ύπνο, τα οποία λόγω έλλειψης εγρήγορσης δεν γίνονται αντιληπτά από τον ασθενή. Νοσήματα που προκαλούν το φαινόμενο είναι η παχυσαρκία, οι υπερτροφικές αμυγδαλές, νοσήματα με αυξημένες εκκρίσεις και παρεμπόδιση διερχόμενου αέρα (π.χ. επί λοιμώξεων, αλλεργίας, αποφρακτικής πνευμονοπάθειας, γαστοοισοφαγικής παλινδρόμησης), ανατομικές βλάβες του σκελετού, εγκεφαλικά νοσήματα, ορμονικές διαταραχές, καρδιοαναπνευστικά νοσήματα. Ορισμένα φάρμακα και τοξικές ουσίες ενδέχεται να ευθύνονται για τα επεισόδια άπνοιας στον ύπνο. Τα άτομα με επεισόδια άπνοιας στον ύπνο εμφανίζουν υπνηλία και είναι σε ομάδα υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση καρδιακής ανακοπής και αρρυθμιών.

• Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών κατά τον ύπνο ή περιοδικών κινήσεων των άκρων κατά τον ύπνο ή νυχτερινός μυόκλονος. Πρόκειται για πάθηση που χαρακτηρίζεται από περιοδικές κινήσεις των άκρων κατά τον ύπνο. Προκαλεί κακή ποιότητα ύπνου, συχνές αφυπνίσεις. Μπορεί να συνοδεύεται αμιγώς από αϋπνία ή υπνηλία ή εναλλαγές αϋπνίας υπνηλίας.
• Το σύνδρομο KLEINE LEVIN
Πρόκειται για παθολογικό σύνδρομο άγνωστης αιτιολογίας που προσβάλλει κυρίως τους νεαρούς άνδρες και χαρακτηρίζεται από ολιγοήμερα επεισόδια υπνηλίας με υπερφαγία, υπερσεξουαλικότητα, σύγχυση, ευερεθιστότητα.
• Η ναρκοληψία
Πρόκειται για διαταραχή που χαρακτηρίζεται από υπνηλία και διαταραχή του ύπνου REM. H ακριβής αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη αν και φαίνεται ότι εμπλέκονται γενετικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Έχουν περιγραφεί δευτεροπαθείς περιπτώσεις ναρκοληψίας (π.χ. μετά από κάκωση κεφαλής).

Τα ευρήματα από την ορθή παθολογική ιατρική εξέταση έχουν κομβικό ρόλο στην εξατομικευμένη αξιολόγηση του ασθενούς, στον καθορισμό των εξετάσεων που απαιτούνται σε κάθε περίπτωση και στην παροχή της σωστής θεραπείας. Η πολυυπνογραφία είναι σήμερα μία ειδική εξέταση που γίνεται στο νοσοκομείο και πραγματοποιείται σε επίμονες περιπτώσεις υπνηλίας. Κατά την πραγματοποίηση της εξέτασης ο ασθενής κοιμάται στο νοσοκομείο, μελετώνται η επέλευση και οι φάσεις του ύπνου (π.χ. REM NON REM), η εγκεφαλική δραστηριότητα κατά τον ύπνο, η καρδιοαναπνευστική λειτουργία κατά τον ύπνο και η κατάσταση των σκελετικών μυών κατά την διάρκεια του ύπνου.
Η πολυυπνογραφία δεν ταυτίζεται με την πραγματοποιούμενη στα περισσότερα νοσοκομεία συνήθη μελέτη ύπνου κατά την διάρκεια της οποίας μετρούνται ορισμένες μόνο παράμετροι που αφορούν τα σύνδρομα άπνοιας κατά τον ύπνο.
Η πραγματοποίηση της πολυυπνογραφίας απαιτεί ειδικό νοσοκομειακό εξοπλισμό και η συμβολή της είναι σημαντική τόσο στην διαφορική διάγνωση των διαταραχών ύπνου, όσο και στον καθορισμό της ενδεικνυόμενης θεραπείας.

Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός - Ειδική Παθολόγος
http://www.ygeiaonline.gr/ta-panta-gia-tin-ygeia/arthra-ygeias/158-sleephealth/
16392-ypnhlia-poia-aitia-th-prokaloyn    


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ