Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τεστ: Είστε έτοιμοι να συγκατοικήσετε με το σύντροφό σας;



Τα μισά σας ρούχα βρίσκονται ήδη στο σπίτι του συντρόφου σας, δεν έχετε κοιμηθεί χώρια εδώ και μήνες και μοιράζεστε τις δουλειές του σπιτιού. Αναπόφευκτα, σκέφτεστε αν είναι ώρα να κάνετε το επόμενο βήμα στη σχέση σας και να μείνετε μαζί.
Η συμβίωση είναι ένα απαραίτητο στάδιο από το οποίο πρέπει να περάσει ένα ζευγάρι, είτε ως ένδειξη απόλυτης δέσμευσης προς το έτερον ήμισυ είτε ως δοκιμή πριν το γάμο ή την απόκτηση ενός παιδιού.
Πριν αρχίσετε να διαλέγετε κουρτίνες για το καινούργιο, κοινό σας σπιτικό, κάντε στον εαυτό σας –ίσως και στο σύντροφό σας– τις παρακάτω ερωτήσεις.

1. Γιατί θέλεις να το κάνεις;
Η γλυκιά αγωνία και ο ενθουσιασμός που προκύπτουν στην ιδέα της συγκατοίκησης μπορεί να «θολώσουν» την κρίση σας. Πρέπει, λοιπόν, να κάνετε ένα βήμα πίσω και να δείτε καθαρά ποιοι είναι οι πραγματικοί λόγοι που σκέφτεστε να μείνετε μαζί. Δεν υπάρχει σωστός και λάθος λόγος που θέλει ένα ζευγάρι να συγκατοικήσει, ωστόσο μερικές φορές η απόφαση βασίζεται σε δευτερεύοντα κίνητρα, όπως η επιθυμία για περισσότερη ανεξαρτησία (απομάκρυνση από τη γονεϊκή στέγη) ή η προσπάθεια να σωθεί μια σχέση που περνάει κρίση. Η συμβίωση με το σύντροφο φέρνει από μόνη της αρκετές προκλήσεις, οπότε απαιτείται στέρεη βάση στη σχέση για να εξελιχθεί ομαλά.

2. Ποιος θα πληρώνει τι;
Σίγουρα η συζήτηση αυτή δεν είναι ευχάριστη, είναι όμως απαραίτητη. Καθένας εκ των δύο συντρόφων έχει συνηθίσει να χειρίζεται τα οικονομικά του με έναν συγκεκριμένο τρόπο, οπότε πρέπει να βρεθεί ένα «σχέδιο δράσης» που να εξυπηρετεί και τις δύο πλευρές. Διευκρινίζοντας εξ αρχής ποιος θα επωμιστεί ποια έξοδα –από τα καινούργια έπιπλα έως τα ψώνια του σούπερ μάρκετ– θα αποφευχθούν συγκρούσεις στο μέλλον.

3. Θα συνεχίσουμε να βγαίνουμε ραντεβού;
Όταν θα μένετε μαζί, θα περνάτε φυσικά πολύ περισσότερο χρόνο μαζί. Μια «παγίδα» στην οποία πέφτουν πολλά ζευγάρια είναι ότι περνούν πολύ λιγότερο ποιοτικό χρόνο μαζί από τη στιγμή που μετακομίζουν στο ίδιο σπίτι. Καλό είναι λοιπόν να συνεχίσετε να σχεδιάζετε ραντεβού και εξορμήσεις όπως πριν, ώστε να αποφύγετε τη ρουτίνα και την τριβή της καθημερινότητας.

4. Θα αλλάξει η σεξουαλική μας ζωή;
Θα μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι κάθε βράδυ, αυτό όμως ίσως σημαίνει ότι θα μοιράζεστε το ίδιο κρεβάτι συχνότερα απ' ό,τι θα θέλατε. Υπάρχουν σαφώς μέρες που η κούραση μάς καταβάλλει, επομένως το σεξ δεν θεωρείται προτεραιότητα έναντι του ύπνου! Δώστε από πριν τα απαραίτητα... δείγματα γραφής, ώστε να βεβαιωθείτε ότι ο σύντροφός σας μπορεί με ευκολία να «διαβάζει» τις προθέσεις σας και να δρα αναλόγως.

5. Ποιος θα πλένει τα πιάτα;
Μπορεί οι δουλειές του σπιτιού να είναι το τελευταίο (ή και το πρώτο!) πράγμα που σκέφτεστε στην ιδέα ότι θα συγκατοικήσετε με το σύντροφό σας. Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, οι άνισα κατανεμημένες ευθύνες μέσα στο σπίτι είναι μία από τις συνηθέστερες αιτίες τσακωμού ανάμεσα στα ζευγάρια. Μοιράστε εξ αρχής τις δουλειές ανάλογα με το διαθέσιμο χρόνο σας ή και με το τι προτιμάτε να κάνετε στο σπίτι ώστε να αποφύγετε να ξεμείνετε κάποια στιγμή από καθαρά πιάτα ή καθαρά ρούχα!


http://www.onmed.gr/sexoualikothta/item/336554-test-eiste-etoimoi-na-sygkatoikisete-me-to-syntrofo-sas

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε