Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ζαλάδα μετά το φαγητό: Γιατί συμβαίνει και πώς αντιμετωπίζεται


Ένα αίσθημα ζάλης μετά την κατανάλωση κυρίως γευμάτων είναι σύνηθες στους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας και επηρεάζει περίπου το ένα τρίτο των ηλικιωμένων ανδρών και γυναικών. Δεν είναι τόσο κοινή σε νεότερους ανθρώπους.
Αυτή η κατάσταση, γνωστή επίσης και ως “μεταγευματική υπόταση”, μπορεί να προκαλέσει ένα αίσθημα ζάλης ή αδυναμία ισορροπίας, το οποίο μπορεί με τη σειρά του να οδηγήσει σε λιποθυμία ή πτώση.

Τι συμβαίνει
Η μεταγευματική υπόταση είναι μια πτώση της αρτηριακής πίεσης (υπόταση), μετά από ένα γεύμα (μεταγευματική). Το αίμα κυκλοφορεί σε όλο το σώμα, αλλά υπάρχει συνήθως μια αύξηση της ροής του αίματος σε μια περιοχή του σώματος όπου υπάρχει μεγαλύτερη δραστηριότητα. Η ζαλάδα οφείλεται σε κάτι που ονομάζεται και “φαινόμενο της πεταλούδας”, όπου μια μικρή αλλαγή σε μια περιοχή έχει μεγάλη επίδραση στην άλλη περιοχή. Η πέψη είναι μια περίπλοκη διαδικασία, η οποία απαιτεί μεγάλη ροή αίματος προς τα όργανα για να ολοκληρωθεί. Για να γίνει αυτό η καρδιά πρέπει να αντλέι το αίμα γρηγορότερα και να το “στερεί” από άλλα μέρη του σώματος. Καθώς συμβαίνει αυτό, τα αιμοφόρα αγγεία σε άλλα μέρη του σώματος συστέλλονται για να μειώσουν τη ροής του αίματος, το οποίο ανακατευθύνεται προς τα έντερα. Έτσι το σώμα προσπαθεί να διατηρήσει μια κανονική πίεση του αίματος.

Σε μερικούς ανθρώπους, ειδικά τους ηλικιωμένους, η καρδιά δεν είναι σε θέση να αυξήσει τους παλμούς της κατά την πέψη. Μερικές φορές τα αιμοφόρα αγγεία σε άλλα μέρη του σώματος αποτυγχάνουν να συσταλλούν επαρκώς ώστε η ροή του αίματος να εκτραπεί προς τα κοιλιακά όργανα. Αυτό προκαλεί πτώση της πίεσης του αίματος μετά από την κατανάλωση των γευμάτων, η οποία είναι γνωστή ως μεταγευματική υπόταση. Η ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης γίνεται αισθητή ως ζαλάδα μετά την κατανάλωση ενός γεύματος, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια των αισθήσεων σε σοβαρές περιπτώσεις. Αυτή η κατάσταση συνήθως συνδέεται με άλλες ιατρικές καταστάσεις που επηρεάζουν την ικανότητα του σώματος να διατηρήσει τη φυσιολογική αρτηριακή πίεση, όπως ο διαβήτης, η υπέρταση, ή η νόσος του Πάρκινσον.

Τι να κάνετε
Θα πρέπει να συμβουλευτείτε το γιατρό σας αν τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά ή αν σας προκαλούν προβλήματα, όπως λιποθυμία, πτώση, ή σύγχυση. Μαζί με την κατάλληλη ιατρική θεραπεία, μπορείτε να ακολουθήσετε και κάποια απλά καθημερινά μέτρα, όπως:
-Αποφύγετε να παραλείπετε γεύματα, ειδικά το πρωινό.
-Φάτε τα γεύματα στην ώρα τους.
-Τρώτε δείπνο τουλάχιστον δύο ώρες πριν τον ύπνο.
-Αποφεύγετε να τρώτε μεγάλα γεύματα. Καλό θα είναι να τρώτε μικρά, τακτικά γεύματα.
-Αποφύγετε να πίνετε αναψυκτικά και άλλα ανθρακούχα ποτά με τα γεύματα. Πιείτε νερό ή άλλα υγιεινά ποτά.
-Μείνετε καλά ενυδατωμένοι με άφθονο νερό σε τακτά χρονικά διαστήματα.
-Εάν πάσχετε από γαστρίτιδα, αποφύγετε τα λιπαρά τρόφιμα και τρώτε μόνο φρούτα και λαχανικά για λίγες ημέρες.
-Αποφύγετε τις έντονες δραστηριότητες μετά το φαγητό.
-Ορισμένα μπαχαρικά συμβάλλουν στο να μειώσετε τα αισθήματα της ζάλης μετά το φαγητό, όπως το πιπέρι καγιέν και το τζίντζερ. Ετοιμάστε τσάι από βότανα για να πιείτε μετά το φαγητό.

http://www.iatropedia.gr/articles/read/13746

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση