Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ιδιωτική ή Δημόσια Πρωτοβάθμια Περίθαλψη;



Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εποχούμαστε σε ημέρες που η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση διεκδικεί και διαπραγματεύεται ένα νέο πλαίσιο μετεξέλιξης της Ελληνικής κοινωνίας που δεν θα διασφαλίζει μόνο τους δανειστές αλλά θα αποκαθιστά την υπό διάσπαση κοινωνική συνοχή. Η Παιδεία, η Υγεία και η Εργασία αποτελούν τις βασικές γέφυρες διασύνδεσης των κοινωνικών στρωμάτων.

Εστιαζόμενοι στην Υγεία, τα δεδομένα είναι τα ακόλουθα. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στερείται ασφαλιστικής ικανότητας και άρα στερείται πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας μέσω ασφαλιστικής κάλυψης. Είναι γνωστή επίσης η δραματική μείωση των εισοδημάτων που έχει επέλθει τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια να δημιουργούνται κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά στην δυνατότητα χρήσης υπηρεσιών υγείας.

Σε συνδυασμό με την χρηματοοικονομική εικόνα των ασφαλιστικών ταμείων και την υπάρχουσα υποδομή του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αποτελεί μαθηματική επαγωγή, η επερχόμενη εμφάνιση ενός κύματος νοσηρότητας που θα πλήξει τόσο την Ελληνική κοινωνία όσο και τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς του συστήματος Υγείας.

Με κοινωνικοοικονομικούς δείκτες να διαμορφώνονται στα ‘’κόκκινα’’ και με διάθεση αποφυγής εθελοτυφλισμού και ευχολογίων, χρειαζόμαστε σχέδιο τόσο υλοποιήσιμο όσο και άμεσα εφαρμοζόμενο. Ούτε λεφτά, ούτε παροχές θα βρέξει.

Ο πολύτιμος οβολός να τοποθετηθεί σε κουμπαρά και όχι σε πηγάδι δίχως πάτο. Χρειαζόμαστε ορθή και καθαρή σκέψη στον σχεδιασμό και αποφυγή της ακηδίας που δημιουργεί ωσάν πολυπληθής περσικός κατακτητικός στρατός, η επερχόμενη νοσηρότητα.

Είναι δεδηλωμένη διακήρυξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 2007. Αποτελεί σημείο αναφοράς για την διαχείριση του κόστους Υγείας στο Harvard Medical School. Συνιστά ακρογωνιαίο λίθο οποιουδήποτε σύγχρονου συστήματος Υγείας. Είναι απλά τόσο πολύ Λογικό. Η πρόληψη κοστίζει πολύ φθηνότερα από την περίθαλψη και την νοσηλεία. Πρέπει να μετατοπιστεί ο τωρινός ανισοβαρής καταμερισμός πόρων, στην πρωτοβάθμια. Εκεί πρέπει να δημιουργηθεί το ανάχωμα που θα αναχαιτίσει την νοσηρότητα. Εκεί βρίσκεται το κλειδί της συνολικής βελτιστοποίησης του κόστους Υγείας.

Στην πρωτοβάθμια λοιπόν πρέπει να λάβει χώρα η λιγοστή διαθέσιμη επένδυση. Πρέπει όμως να γίνει και σωστά και σχεδιασμένα. Επιγραμματικά. Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το τι ήδη έχεις και όχι το τι θα ήθελες να έχεις (εξοπλισμένες και στελεχωμένες δημόσιες υποδομές που λειτουργούν) ή το τι έχουν οι άλλοι (κεντρικοποιημένους ιδιωτικούς φορείς).

Πρέπει να προχωρήσουν οι κλινικές μελέτες που θα αποτελέσουν τον προθάλαμο ενός επιζητούμενου αποτελεσματικού υποχρεωτικού προσυμπτωματικού ελέγχου, βασισμένου σε αλγορίθμους που θα εμπεριέχουν και γεωγραφικές πληθυσμιακές ιδιαιτερότητες αναφορικά με την εμφάνιση νοσημάτων. Πρέπει όλοι να είμαστε ίσοι απέναντι στην δυνατότητα πρόσβασης, δεν είμαστε όμως όλοι ίδιοι.

Η αρχή της Ισότητας έχει θεμελιώδης διαφορές με την αρχή της Ιδιότητας. Πρέπει να αναζητήσουμε μεν το βέλτιστο κοστολογικά (και όχι το φθηνότερο) παραγόμενο διαγνωστικό αποτέλεσμα αλλά ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε την χρησιμότητα του, μέσα από την αναγκαιότητα της θεσμοθέτησης του λεγόμενου ‘Interpretation’, δηλαδή της εξειδικευμένης διαγνωστικής προσέγγισης από τον Εργαστηριακό Ιατρό. Αυτή ως επιστημονική συμβουλευτική πράξη, θεσμοθετημένη ως προαπαιτούμενη, μπορεί να είναι εκ’ των διαφοροποιών αρωγών της κλινικής διάγνωσης. Αυτό άραγε γιατί δεν το αντιγράφουμε από το εξωτερικό;

Τέλος χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο που θα δημοσιοποιηθεί. Θα λαμβάνει υπόψη τα τωρινά δεδομένα και την ευρύτερη υπάρχουσα εθνική ‘περιουσία’ (όχι μόνο την κρατική) και θα επεξηγεί πώς με λογικά βήματα θα φτάσουμε στο εφικτά επιθυμητό, δίνοντας σε όλους τον χρόνο και το δικαίωμα να μετεξελιχτούν και να συμμετέχουν. Ίσως η πλέον θεμελιώδης αξία διασφάλισης κοινωνικής συνοχής είναι το επαναλαμβανόμενα, έως σήμερα, ασελγημένο ‘περί δικαίου αίσθημα’.

Ας έρθει μαζί με την νέα πολιτική ηγεσία, τόσο ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης όσο και μια νέα οπτική γωνία για την δημιουργία ενός χρήσιμου για τον πολίτη Συστήματος Υγείας αλλά και βέλτιστου για τον κρατικό προϋπολογισμό Κόστους Υγείας.

healthreport

  Νικόλαος Χ. Ιωσήφ,
Εμπορικός Δ/ντής του Πανελλήνιου Συνεταιρισμού Εργαστηριακών Ιατρών Medisyn

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η παλινδρόμηση της χολής

Περιγραφή Η παλινδρόμηση της χολής, συμβαίνει όταν η χολή - ένα υγρό που παράγεται στο συκώτι σας - επαναρρέει στο στομάχι και τον οισοφάγο σας (το σωλήνα που συνδέει το στόμα και το στομάχι σας). Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να συνοδεύεται από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Σε αντίθεση με τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, η παλινδρόμηση της χολής συνήθως δεν μπορεί να ελεγχθεί πλήρως από τις αλλαγές στη διατροφή ή τον τρόπο ζωής. Αντ 'αυτού, η παλινδρόμηση της χολής πιο συχνά διαχειρίζεται με φάρμακα ή, σε σοβαρές περιπτώσεις, με χειρουργικές επεμβάσεις. Συμπτώματα Η παλινδρόμηση της χολής μπορεί να είναι δύσκολο να διακριθεί από τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Τα συμπτώματα που περιλαμβάνει η παλινδρόμηση της χολής είναι: Άνω κοιλιακό άλγος που μπορεί να είναι σοβαρό Η συχνή καούρα - ένα αίσθημα καψίματος στο στήθος σας, που μερικές φορές εξαπλώνεται σε λαιμό σας, μαζί με μια πικρή γεύση στο στόμα σας Ναυτία Εμετός Π

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα