Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μία νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό Radiology αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης παρουσιάζουν εγκεφαλικές ανωμαλίες.

Εγκεφαλικές ανωμαλίες: Ποιοι κινδυνεύουν


Το σύνδρομο που ονομάζεται επίσης μυαλγική εγκεφαλομυελίτιδα χαρακτηρίζεται κυρίως από μια επίμονη και ανεξήγητη κόπωση που διαρκεί μήνες, ακόμη και χρόνια, παρά τις περιόδους ανάπαυσης.

Θεωρείται νευρολογική νόσος και συχνά εμφανίζεται ξαφνικά προκαλώντας ταχεία και σημαντική επιδείνωση της υγείας. Τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ενήλικες και παιδιά πάσχουν από την ασθένεια στις ΗΠΑ, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης των Ασθενειών (CDC).
Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν υποβάλλοντας σε μαγνητικές τομογραφίες 15 ασθενείς, άνδρες και γυναίκες, που έχουν προσβληθεί από το σύνδρομο αυτό, καθώς και ομάδα ελέγχου αποτελούμενη από 14 εθελοντές, άνδρες και γυναίκες, ίδιας ηλικίας και υγιείς.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τρεις διαφορετικές τεχνικές μαγνητικής τομογραφίας για να λάβουν μια ογκομετρική ανάλυση που επιτρέπει τη μέτρηση του μεγέθους διαφόρων διαμερισμάτων του εγκεφάλου, ώστε να παρατηρούν τη λευκή ουσία του εγκεφάλου που αποτελείται από νευρικές ίνες που μεταφέρουν μηνύματα μεταξύ των νευρώνων και μια άλλη για τη μέτρηση της εγκεφαλικής ροής αίματος.

Η σύγκριση των διαφόρων αποτελεσμάτων έδειξε ότι τα άτομα που πάσχουν από το σύνδρομο της χρόνιας κόπωσης έχουν όγκο ελαφρώς μικρότερο σε λευκή ουσία. Παρουσιάζουν επίσης ανώμαλη διάχυση μορίων νερού σε μέρος της λευκής ουσίας του δεξιού ημισφαιρίου του εγκεφάλου.
Τέλος, οι ερευνητές διαπίστωσαν στα άτομα που υποφέρουν από το σύνδρομο αυτό, ανωμαλίες σε δύο περιοχές του εγκεφάλου που ενώνουν τον μετωπιαίο λοβό και τον κροταφικό λοβό.
«Όσο περισσότερες ανωμαλίες παρουσιάζουν οι δύο αυτές πλευρές του εγκεφάλου, τόσο περισσότερο τα συμπτώματα είναι σοβαρά», υπογραμμίζει ο δρ Μάικλ Ζέινεχ, αναπληρωτής καθηγητής Ραδιολογίας στην Ιατρική σχολή του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια.
Τα αποτελέσματα αυτά επιτρέπουν να εξεταστεί η δυνατότητα να υπάρξει ένας βιοδείκτης του συνδρόμου της χρόνιας κόπωσης που μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση του συνδρόμου, αναφέρει ο δρ Ζέινεχ.

Αν και η συγκεκριμένη έρευνα αφορά μόνο 15 ασθενείς, οι τεχνικές της μαγνητικής τομογραφίας δίνουν ελπίδες ότι μπορεί να αποτελέσουν διαγνωστικό εργαλείο για τον εντοπισμό ανθρώπων που πάσχουν από τη νόσο αυτή, εκτιμούν οι ερευνητές, διευκρινίζοντας ότι πέτυχαν ποσοστό ανίχνευσης 80%.
Εκτός από διαγνωστικό εργαλείο, μαγνητικές τομογραφίες πιθανόν να ανιχνεύουν επίσης τους μηχανισμούς του εγκεφάλου ή τη νόσο που προσβάλλει το κεντρικό νευρικό σύστημα, αναφέρουν οι συντάκτες της μελέτης.

Η υπόθεση μιας ιογενούς αιτίας δεν μπορεί να αξιολογηθεί, καθώς μια λοίμωξη συχνά ανιχνεύεται ως παράγοντας πρόκλησης σε συνδυασμό με μια δυσλειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Τα συμπτώματα δεν περιορίζονται στη μεγάλη κόπωση, αλλά και σε πόνους στις αρθρώσεις και τους μύες, σε ημικρανίες, πρήξιμο των λεμφαδένων, γαστρεντερικά προβλήματα, διαταραχές στην αρτηριακή πίεση.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε