Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πόσο σοβαρός τραυματισμός είναι η αποκόλληση στο μάτι




Ποια  είναι τα συμπτώματα  που πρέπει να κινητοποιήσουν τον πάσχοντα; Η όραση επανέρχεται  μετά την θεραπεία;
Στο επιστημονικό άρθρο που ακολουθεί  θα πληροφορηθείτε τις αιτίες αλλά και αν υπάρχει θεραπεία για την πάθησηση αυτή.
 
Φανταστείτε ότι το μάτι έχει το σχήμα μίας μπάλας. Το φως εισέρχεται από μπροστά μέσω της κόρης και καταλήγει στο πίσω μέρος του ματιού, στον αμφιβληστροειδή 
Ο αμφιβληστροειδής, είναι η μεμβράνη που επαλείφει το εσωτερικό τοίχωμα του ματιού.
Ο αμφιβληστροειδής φυσιολογικά είναι κολλημένος στο εσωτερικό τμήμα του ματιού. Όταν ο αμφιβληστροειδής είναι κολλημένος μπορούμε και βλέπουμε φυσιολογικά. Όταν ο αμφιβληστροειδής ξεκολλάει από το εσωτερικό τοίχωμα του ματιού, η πάθηση ονομάζεται αποκόλληση αμφιβληστροειδούς.
 
Το συνηθέστερο είδος αποκόλλησης είναι η ρηγματογενής αποκόλληση: αν για οποιοδήποτε λόγο δημιουργηθεί κάποια ρωγμή (τρύπα) στον αμφιβληστροειδή, τότε υγρό μπαίνει κάτω από αυτόν με αποτέλεσμα αυτός να ξεκολλάει (όπως μια ταπετσαρία από ένα τοίχο).
Ποιες καταστάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς ;
 
Μεγάλη μυωπία
 
ιστορικό εγχείρησης καταρράκτη, ειδικά εάν αυτή παρουσιάσει επιπλοκές
ιστορικό τραύματος στην περιοχή του ματιού
ιστορικό αποκόλλησης αμφ/δους στο άλλο μάτι
περιοχές λέπτυνσης στον αμφιβληστροειδή ανιχνεύσιμες με εξέταση απ’τον οφθαλμίατρο σας 
Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια 
 
Πως θα καταλάβω αν έχω αποκόλληση ; 
 
Στην αρχή, πριν η αποκόλληση επεκταθεί, συχνά εμφανίζονται λάμψεις σαν αστραπές ή μαύρα σημαδάκια σαν μυγάκια ή σαν ιστός αράχνης.
Αν η αποκόλληση επεκταθεί, αυτό που βλέπει κανείς είναι μια μαύρη σκιά σαν κουρτίνα 
 Πρέπει να γνωρίζετε ότι τα συμπτώματα αυτά ΔΕΝ προκαλούν ΠΟΝΟ
Επίσης, πρέπει να ξέρετε ότι οι λάμψεις και τα μαύρα σημαδάκια είναι ένα πολύ συχνό σύμπτωμα, που τις περισσότερες φορές ΔΕΝ συνδυάζεται με αποκόλληση. Ωστόσο, στην περίπτωση που έχετε αυτά τα συμπτώματα είναι απαραίτητη η εξέταση από τον γιατρό σας
 
Ποια  είναι  η  θεραπεία  της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς ; 
 
Σε περίπτωση που διαπιστωθεί η ύπαρξη ρωγμής, η θεραπεία αφορά συνήθως της εφαρμογή Laser, με σκοπό την αποτροπή – πρόληψη της αποκόλλησης
 Σε περίπτωση που έχει ήδη προκληθεί αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, θα χρειασθεί χειρουργική επέμβαση από ειδικό οφθαλμίατρο με σκοπό το <<κλείσιμο>> της ρωγμής (ή των ρωγμών) 
 
Διάφορες χειρουργικές τεχνικές μπορούν να εφαρμοστούν (περιβρογχισμός, πνευματική αμβιβληστροειδοπηξία, βιτρεκτομή με χρήση laser ή/και κρυοπηξία και ένθεση ειδικών αερίων ή σιλικόνης).  Σε κάθε περίπτωση, η απόφαση για το ποιά τεχνική θα εφαρμοστεί, καθώς και για το εάν αυτή θα γίνει υπό τοπική ή γενική αναισθησία θα εξαρτηθεί από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αποκόλλησης.  
 
Θα αποκατασταθεί η όραση μετά τη θεραπεία ;
Η έκταση, το είδος της βλάβης και ο χρόνος που μεσολαβεί για την αντιμετώπισή της, είναι καθοριστικής σημασίας για την αποκατάσταση της όρασης. Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς είναι ένα σοβαρό πρόβλημα και σχεδόν πάντοτε προκαλεί τύφλωση εάν δεν αντιμετωπισθεί εγκαίρως. Συνεπώς, είναι πολύ σημαντικό να επισκεφθείτε τον οφθαλμίατρό σας το συντομότερο δυνατό, εάν παρουσιάζεται συμπτώματα που σχετίζονται με την πάθηση.
 
iatropedia

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε