Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ασθενείς σε κατάσταση φυτού έδειξαν σημάδια συνειδητότητας

patients with_brain_damage_mri



Νέα έρευνα σε ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση φυτού υποδεικνύει ότι μπορεί να έχουν κάποιου βαθμού συνειδητότητα.
Γιατροί συνήθως θεωρούν για τους ασθενείς με εγκεφαλική βλάβη ότι δεν έχουν επίγνωση του περιβάλλοντος, αν και φαίνονται ξύπνιοι.
Ωστόσο, ορισμένες πρόσφατες έρευνες αμφισβητούν τη διάγνωση υποδεικνύοντας ότι ορισμένοι ασθενείς μπορεί ενδεχομένως να έχουν επίγνωση του τι συμβαίνει στο περιβάλλον τους αλλά να μην μπορούν να επικοινωνήσουν.

Ερευνητές του Cambridge University μελέτησαν 13 ασθενείς σε κατάσταση φυτού χαρτογραφώντας την ηλεκτρική δραστηριότητα των νεύρων τους χρησιμοποιώντας ηλεκτρόδια που εφαρμόστηκαν στο κεφάλι. Στη συνέχεια συνέκριναν τα δεδομένα με αυτά υγιών εθελοντών.
Ερευνητές ελπίζουν ότι η εργασία τους θα βοηθήσει στον εντοπισμό όσων έχουν πράγματι συνειδητότητα αλλά δεν μπορούν να επικοινωνήσουν.
Η έρευνα αποκάλυψε ότι 4 στους 13 ασθενείς είχαν ηλεκτρική υπογραφή παρόμοια- σε μεγάλο βαθμό- με αυτή των υγιών εθελοντών.
Ο ερευνητής, Dr Srivas Chennu, δήλωσε ότι αυτό υποδεικνύει ότι ορισμένα από τα δίκτυα του εγκεφάλου που στηρίζουν τη συνειδητότητα σε υγιείς ενήλικες μπορεί ενδεχομένως να διατηρούνται καλά σε ανθρώπους που βρίσκονται σε κατάσταση φυτού.

Στο δεύτερο στάδιο του πειράματος, επιστήμονες κανόνισαν να υποβληθούν οι 4 ασθενείς σε μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου, ενώ τους ζητήθηκε να φανταστούν ότι παίζουν τένις.
Προηγούμενες έρευνες έδειξαν ότι η περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με το σχεδιασμό της κίνησης φωτιζόταν όταν ορισμένοι άνθρωποι σε κατάσταση φυτού έκαναν την εργασία.
Η ερευνητική ομάδα παρατήρησε ότι 3 από τους ασθενείς είχαν παρόμοια αποτελέσματα, υποδεικνύοντας ότι έχουν αρκετή συνειδητότητα ώστε να καταλαβαίνουν μια διαταγή και να αποφασίζουν να την ακολουθήσουν.
Ο ερευνητής πρόσθεσε ότι αυτού του είδους η πληροφορία θα μπορούσε να είναι βοηθητική για οικογένειες και γιατρούς που φροντίζουν έναν ασθενή.


''PLoS Computational Biology''

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α