Ηπατίτιδα – Τόσο γνωστή και τόσο... άγνωστη

Όταν μιλάμε για ηπατίτιδα, εννοούμε μία φλεγμονή του ήπατος, που μπορεί να προκληθεί από την χρήση φαρμάκων, οινοπνεύματος ή από άλλες ιατρικές καταστάσεις.

Τις περισσότερες όμως φορές, προκαλείται από ιούς που προσβάλλουν το ήπαρ.

Σήμερα είναι γνωστές πέντε ειδών ηπατίτιδες. H A, B, C, D,και E. Όλες έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην εκδήλωσή τους αλλά και σημαντικές διαφορές μεταξύ τους. Και επειδή πάντα η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία, καλό θα ήταν όλοι μας να έχουμε κάποιες βασικές γνώσεις για την ασθένεια αυτή.

ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Α

Είναι μια οξεία αυτοπεριοριζόμενη νόσος. Ο ιός της ηπατίτιδας Α έχει παγκόσμια κατανομή .
Ετήσια εμφανίζονται περίπου 1,5 εκατ.νέες περιπτώσεις Ηπατίτιδας Α σε όλο τον κόσμο. Η νόσος έχει ενδημικό χαρακτήρα σε περιοχές του πλανήτη που υπάρχουν κακές συνθήκες διαβίωσης.Ο ιός της ηπατίτιδας Α μεταδίδεται με:
α) Την κατανάλωση τροφής η νερού που έχει έρθει σε επαφή κατα άποιο τρόπο έχει έρθει σε επαφή με κοπρανα ατόμου που Πάσχει από Ηπατίτιδα Α .Ο τρόπος αυτός μεταδωσης λέγεται ¨κοπρανο-στοματική¨.β) Στενή επαφή με άτομο που πάσχει από ηπατίτιδα Α η με σεξουαλική επαφή (στόματο-πρωκτική)γ) Σπάνια με αίμα (χρησιμοποίηση συρίγγων σε χρήστες ναρκωτικών ουσιών) κατά την διάρκεια της αρχικής φάσης της νόσου όταν ο ιός κυκλοφορεί στο αίμα.Η ηπατίτιδα Α είναι καλοήθης νόσος αυτοπεριοριζόμενη σε μερικές εβδομάδες και ποτέ δεν οδηγεί σε χρόνια ηπατίτιδα. Η νόσος εκδηλώνεται σε 15-50 ημέρες μετά την επαφή του ατόμου.
Η μεταδοτικότητα μειώνεται σημαντικά με την εκδήλωση του ίκτερου.Η διάγνωση της νόσου γίνεται με αιματολογική εξέταση που ανευρίσκει στο αίμα ειδικά αντισώματα η εξέταση λέγεται anti HAV IgM.Θεραπεία -Μέθοδοι αντιμετώπισης
Δεν υπάρχει ειδική θεραπεία Τα συμπτώματα της νόσου πιστεύεται ότι βελτίωνονται με την ανάπαυση και σωστή διατροφή. Νοσηλεία σε νοσοκομείο είναι απαραίτητη όταν τα συμπτώματα είναι έντονα όπως συνεχείς έμετοι η υποψία εξέλιξης σε κεραυνοβόλο ηπατίτιδα.

Πως να προφυλαχθείτε απο την νόσο
Η πρόληψη και προφύλαξη από την νόσο αυτή είναι η αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής
Πλύσιμο χεριών πριν το φαγητό και μετα την χρήση τουαλέττας .
Σε χώρες όπου η νόσος έχει μεγάλη ενδημικότητα χρήση μόνο εμφιαλωμένου νερού όχι παγάκια αποφυγή όσο το δυνατόν φρούτων και λαχανικών.Υπάρχει ασφαλές και αποτελέσματικο εμβόλιο για την πρόληψη της Ηπατίτιδας Α.
Απαιτούνται δύο δόσεις με μεσοδιάστημα 6 μηνών.
Πρέπει να εμβολιαζονται :

• όσοι πρόκειται να ταξιδεύσουν σε χώρες με μεγάλη ενδημικότητα
  - όλα τα ευαίσθητα άτομα που έρχονται σε επαφή σε ασθενείς με ηπατίτιδα Α.

ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Β
Η Ηπατίτιδα Β προκαλείται από έναν πολύ μολυσματικό ιό (HBV) που προσβάλλει το ήπαρ (συκώτι). Η Ηπατίτιδα Β είναι μία από τις πιο συχνές και σοβαρές ασθένειες στον κόσμο. Αν ένα άτομο πάσχει από Ηπατίτιδα Β και δεν υποβληθεί σε θεραπεία, τότε η ασθένεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρές ζημιές στο ήπαρ, ακόμα και καρκίνο του ήπατος και ενδεχομένως σε κάποιες περιπτώσεις να οδηγήσει σε θάνατο.
Παγκοσμίως, 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν προσβληθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας Β. Ανάμεσα τους, 350 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν αναπτύξει χρόνια Ηπατίτιδα Β, δηλαδή ο ιός HBV παραμένει στον οργανισμό τους. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν από Ηπατίτιδα Β κάθε χρόνο.

Η Ηπατίτιδα Β στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα, η Ηπατίτιδα Β αποτελεί ένα ολοένα και μεγαλύτερο πρόβλημα. Το κοινό πρέπει να ενημερωθεί για την ασθένεια, πώς μεταδίδεται, πώς μπορεί να θεραπευθεί και πώς ο καθένας από εμάς μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του από πιθανή μόλυνση.
Υπάρχουν 5 τύποι ηπατίτιδας: Α, Β, C, D και Ε. Ο κάθε τύπος προκαλείται από μια διαφορετική μορφή του ιού. Η Ηπατίτιδα Β είναι ο πιο συνήθης τύπος και μάλιστα ένας από τους σοβαρότερους. Στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα τουλάχιστον 200.000 φορείς Ηπατίτιδας Β και εκτιμάται ότι ένα ποσοστό 20% από αυτούς θα πεθάνουν από την ασθένεια.

1. Ποιοι κινδυνεύουν; Κάποια άτομα κινδυνεύουν να μολυνθούν περισσότερο από άλλα. Σε κάποιες περιοχές για παράδειγμα είναι σύνηθες να μεταδίδεται από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Σε άλλες περιπτώσεις, οι άνθρωποι μπορεί να μολυνθούν από την ασθένεια αν έχουν σεξουαλικές επαφές χωρίς προφύλαξη ή αν κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών και μοιράζονται τις ίδιες σύριγγες.

α) Βρέφη που γεννιούνται από μολυσμένες μητέρες

β) Επαγγελματίες υγείας, που μπορεί από λάθος να έρθουν σε άμεση επαφή με βελόνες κατά τη φροντίδα μολυσμένων ασθενών

γ) Άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους που έχουν σεξουαλικές επαφές χωρίς προστασία

δ) Άτομα που κάνουν χρήση ενδοφλέβιων ναρκωτικών και μοιράζονται σύριγγες

ε) Άτομα που μένουν στο ίδιο σπίτι με φορείς της ασθένειας (σε αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να μοιράζονται αντικείμενα προσωπικής υγιεινής,όπως οδοντόβουρτσες και ξυραφάκια)

Ποια είναι τα σημάδια και τα συμπτώματα;

Το 30% των ενηλίκων με Ηπατίτιδα Β δεν παρουσιάζουν καθόλου συμπτώματα της ασθένειας3. Αυτοί που δεν παρουσιάζουν συμπτώματα συχνά πιστεύουν ότι έχουν γρίπη.
Ποια είναι τα συμπτώματα της Ηπατίτιδας Β;

2. Πυρετός
3. Κόπωση
4. Μυϊκοί πόνοι
5. Ανορεξία
6. Πόνος στο στομάχι
7. Κίτρινο χρώμα στα μάτια και το δέρμα (ίκτερος) Ωστόσο, ο μόνος σίγουρος τρόπος να γνωρίζετε αν εσείς ή κάποιος δικός σας έχει μολυνθεί με Ηπατίτιδα Β, είναι να επισκεφθείτε το γιατρό σας ή το πλησιέστερο νοσοκομείο για μια εξέταση αίματος. Για περισσότερη ενημέρωση και καθοδήγηση σχετικά με την προσωπική σας περίπτωση πρέπει να συμβουλευθείτε το γιατρό σας.
   Η Ηπατίτιδα Β είναι μία σιωπηλή αλλά σοβαρή ασθένεια
8. Το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού έχει μολυνθεί από τον ιό της Ηπατίτιδας Β
9. Περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι παγκοσμίως πεθαίνουν κάθε χρόνο από επιπλοκές της Ηπατίτιδας Β
10. Η Ηπατίτιδα Β μπορεί να προκαλέσει ηπατική ανεπάρκεια και καρκίνο του ήπατος Ακολουθήστε ισορροπημένη διατροφή
    
    

    

Παρ' όλο που δεν υπάρχει συγκεκριμένη διατροφή για τη χρόνια Ηπατίτιδα Β, δίαιτες που περιλαμβάνουν τροφές χαμηλές σε λιπαρά και χοληστερίνη και πλούσιες σε φυτικές ίνες μπορεί να είναι οι πιο ευεργετικές4 για το ήπαρ, ένα σημαντικό όργανο του πεπτικού συστήματος. Τα ωμά όστρακα μπορεί να περιέχουν βλαβερά βακτήρια και πρέπει να αποφεύγονται.

Διατηρήστε έναν υγιή τρόπο ζωής

Ασκηθείτε τακτικά, μειώστε το άγχος και ξεκουραστείτε αρκετά. Αποφεύγετε δραστηριότητες που μπορεί να βλάψουν το ήπαρ, όπως: το κάπνισμα, τη χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών και την εισπνοή αναθυμιάσεων, όπως αυτές από μπογιά, κόλλα και καθαριστικά προϊόντα. Αποφεύγετε την κατανάλωση αλκοόλ, καθώς ακόμα και μικρές ποσότητες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη σε ένα μολυσμένο ήπαρ. Ορισμένα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που χορηγούνται και χωρίς ιατρική συνταγή, καθώς και κάποια φυτικά συμπληρώματα, μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο ήπαρ. Πάντα να συμβουλεύεστε το γιατρό σας πριν ξεκ..ήσετε κάποιο πρόγραμμα γυμναστικής και να αναφέρετε ό,τι φάρμακα παίρνετε ή σκέφτεστε να πάρετε, καθώς αυτά τα φάρμακα μπορούν να αλληλεπιδράσουν με τη φαρμακευτική αγωγή που λαμβάνετε για την Ηπατίτιδα Β και/ή να προκαλέσουν περαιτέρω βλάβη στο ήπαρ σας.

Προφυλάξτε τα αγαπημένα σας πρόσωπα ώστε να μη μολυνθούν

Ο ιός της Ηπατίτιδας Β (HBV) δεν μεταδίδεται με την αγκαλιά, μπορεί όμως να μεταδοθεί μέσω μολυσμένου αίματος και σωματικών υγρών. Το καλύτερο είναι να ενημερώσετε την οικογένεια σας, τους φίλους σας, τον/τη σύζυγο σας ή τον/τη σύντροφο σας ότι έχετε τον ιό, να τους συστήσετε να εξεταστούν και πιθανότατα να εμβολιαστούν. Χρησιμοποιήστε προφυλακτικά για να αποτρέπετε τη μετάδοση της Ηπατίτιδας Β στους ερωτικούς σας συντρόφους. Καθαρίστε τυχόν αίμα ή σωματικά υγρά αμέσως (το διάλυμα πρέπει να αποτελείται από οικιακή χλωρίνη και νερό σε αναλογία 1 προς 10 αντίστοιχα).  
Προστατέψτε το παιδί σας

Ένας από τους πιο συνήθεις τρόπους μετάδοσης του ιού της Ηπατίτιδας Β είναι από τη μητέρα στο παιδί κατά τη διάρκεια του τοκετού. Εάν είστε έγκυος και έχετε Ηπατίτιδα Β, ενημερώστε αμέσως το γιατρό σας για την κατάσταση σας.

Να επισκέπτεστε το γιατρό σας τακτικά

Είτε αρχίσετε θεραπεία άμεσα είτε όχι, είναι σημαντικό να προγραμματίσετε συναντήσεις με το γιατρό σας τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Αυτό επιτρέπει στο γιατρό σας να καθορίζει εάν η ασθένεια έχει εξελιχθεί, καθώς και να ελέγχει την υγεία του ήπατος σας. Αναζητήστε υποστήριξη

Εκτός από τη γνώση, ο καλύτερος τρόπος να αντιμετωπίσετε την Ηπατίτιδα Β είναι να λάβετε συμβουλευτική υποστήριξη που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τις αλλαγές στον τρόπο ζωής σας και ενημέρωση σχετικά με τις εξελίξεις στη θεραπεία.

Πώς αντιμετωπίζεται η Ηπατίτιδα Β;

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα για τη θεραπεία της Ηπατίτιδας Β. Κάποια δρουν μεταβάλλοντας την ανοσοποιητική αντίδραση του οργανισμού σας ενάντια στον ιό HBV. Ο γιατρός σας θα σας εξηγήσει καλύτερα ποια φαρμακευτική αγωγή είναι η πιο κατάλληλη για την περίπτωση σας. 

ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ C

Η ηπατίτιδα C είναι ένα μία από τις συχνότερες αιτίες ηπατικής νόσου παγκοσμίως. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι το 2% του πληθυσμού πάσχει από χρόνια ηπατίτιδα C. Το ποσοστό εμφανίζεται αυξημένο στους οικονομικούς μετανάστες.
Μετάδοση
Μεταδίδεται με την επαφή του ατόμου με μολυσμένο αίμα ή παράγωγά του. Οι συχνότεροι τρόποι μετάδοσης είναι:

1. χρήση κοινών βελονών και συρίγγων κυρίως από τους χρήστες ενδοφλεβίων ουσιών. Περισσότεροι από 80% των ενεργών ή πρώην χρηστών ενδοφλεβίων ουσιών έχουν προσβληθεί απο ηπατίτιδα C.
2. μολυσμένα εργαλεία που χρησιμοποιούνται για τατουάζ, τρυπήματα διαφόρων σημείων του σώματος, περιποίηση νυχιών.
3. μολυσμένα ιατρικά και οδοντιατρικά εργαλεία.
4. τρύπημα με μολυσμένη βελόνα ή εργαλείο. Η πιθανότητα μετάδοσης είναι μικρή, περίπου 2-10%.
5. κοινή χρήση αντικειμένων ατομικής περιποίησης (οδοντόβουρτσες, νυχοκόπτες, χτένες κλπ) που πιθανόν να έχουν αίμα.
6. σεξουαλική μετάδοση. Η πιθανότητα μετάδοσης σε ετεροφυλικά μονογαμικά ζευγάρια είναι περίπου 1% το χρόνο. Μόνο 2-4% των σταθερών ερωτικών συντρόφων έχουν ηπατίτιδα C. Όμως το ποσοστό αυξάνεται σημαντικά σε άτομα με πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους ή ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Επίσης οι σεξουαλικές πράξεις που μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία και η ερωτική πράξη κατά την εμμηνορρυσία αυξάνουν την πιθανότητα μετάδοσης. Συνιστάται η χρήση προφυλακτικού στις ανωτέρω περιπτώσεις.
7. μετάδοση από μητέρα σε παιδί (κάθετη μετάδοση). Παρατηρείται σε συχνότητα 2-7%. Αυξάνεται όμως (20%) όταν συνυπάρχει ιός AIDS.
8. Αιμοκάθαρση. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται διαρκώς ελαττούμενη συχνότητα μετάδοσης.
9. μετάγγιση αίματος ή παραγώγων του (πριν το 1991). Τα άτομα που μεταγγίσθηκαν πριν το 1992 θα πρέπει να ελέγχονται για πιθανή μόλυνση από τον ιό.
10.άγνωστος τρόπος. Ποσοστό 30-40% των ασθενών με ηπατίτιδα C δεν έχουν εμφανή έκθεση σε παράγοντα κινδύνου.

Δεν μεταδίδεται με: 1. κοινή χρήση σκευών διατροφής. 2. φτάρνισμα, βήχα 3. κοινωνικές δραστηριότητες 4. εργασιακές, οικιακές και φυσικές δραστηριότητες (όπου αποφεύγεται η επαφή με αίμα).

Εξέλιξη

Το χρονικό διάστημα από την στιγμή της μόλυνσης μέχρι την εμφάνιση συμπτωμάτων είναι 30-90ημέρες. Η νόσος μπορεί να είναι οξεία ή χρόνια. Ποσοστό 65-85% των ασθενών που προσβάλλονται δεν κατορθώνουν να αποβάλλουν τον ιό και αναπτύσσουν χρόνια ηπατίτιδα C. Από αυτούς 15-20% αναπτύσσει κίρρωση σε 20 χρόνια. Κινδυνεύουν περισσότερο οι μεσήλικες και ασθενείς που μολύνθηκαν από μετάγγιση. Κινδυνεύουν λιγότερο τα παιδιά και οι νέες γυναίκες. Όταν συνυπάρχουν ηπατίτιδα Β ή AIDS επιταχύνεται η εξέλιξη της χρόνιας ηπατίτιδας C σε κίρρωση. Η κίρρωση αυξάνει την πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου του ήπατος.

Συμπτώματα

 Η ηπατίτιδα C σπάνια προκαλεί συμπτώματα και γιαυτό λέγεται και «σιωπηλή νόσος». Όταν αυτά υπάρχουν είναι ανορεξία, καταβολή, κατάθλιψη, κοιλιακό άλγος, τάση για έμετο ή έμετοι, αρθραλγίες και ίκτερος. Τα συμπτώματα της μόλυνσης εμφανίζονται 6-8 εβδομάδες αργότερα.Το διάστημα αυτό (στάδιο επώασης) ειναι διαφορετικό απο άτομο σε άτομο και γιαυτό η ανακάλυψή της γίνεται πολλές φορές τυχαία σε συστηματικές εξετάσεις ή σε αιμοδοσία.

Διάγνωση

Η ανίχνευση ειδικών αντισωμάτων εναντίον του ιού (anti-HCV) είναι η αρχική μέθοδος διάγνωσης της ηπατίτιδας C. Όταν αυτά δεν ανιχνεύονται αποκλείεται η λοίμωξη από ηπατίτιδα C. Τα αντισώματα (antiHCV) δεν ανιχνεύονται στην περίοδο επώασης, δηλαδή την αρχική περίοδο 30-90 ημερών μετά την μόλυνση, διότι δεν έχουν προλάβει να αναπτυχθούν. Επίσης, δεν ανιχνεύονται σε ασθενείς με ανοσοκαταστολή και σε αιμοκαθαιρόμενους διότι αυτοί συχνά δεν αναπτύσσουν αντισώματα. Η ανεύρεση θετικών αντισωμάτων antiHCV δεν σημαίνει πάντα λοίμωξη από ηπατίτιδα C. Η επιβεβαίωση της διάγνωσης γίνεται με την ειδική μέθοδο ανίχνευσης του ιού στο αίμα, την HCVRNA PCR. Η εξέταση αυτή προσδιορίζει τα επίπεδα του ιού στο αίμα. Η αρχική αρνητική PCR δεν αποκλείει την λοίμωξη και χρειάζεται επανάληψη μετά από έξι μήνες για τον αποκλεισμό της. Ψευδώς θετικά αντισώματα βρίσκονται σε αιμοδότες, σε άτομα χαμηλού κινδύνου μόλυνσης από τον ιό. Αληθή θετικά αντισώματα με αρνητική PCR βρίσκονται σε άτομα που νόσησαν από ηπατίτιδα C αλλά την απέβαλλαν και δεν μετέπεσαν σε χρόνια ηπατίτιδα C. Μετά την επιβεβαίωση της διάγνωσης οι ασθενείς θα πρέπει να υποβάλλονται σε: 1. αιματολογικό (γενική αίματος), 2. έλεγχο ηπατικής λειτουργίας (τρανσαμινάσες, χολερυθρίνη, λευκώματα-λευκωματίνη, πηκτικό μηχανισμό), έλεγχο νεφρικής λειτουργίας και έλεγχο θυρεοειδούς 3. έλεγχο για ηπατίτιδα Α και Β και αν είναι αρνητικοί θα πρέπει να εμβολιάζονται 4. έλεγχο για τον ιό HIV 5. προσδιορισμό του γονοτύπου του ιού από τον οποίο εξαρτώνται η διάρκεια και οι δόσεις των φαρμάκων της θεραπείας. Υπάρχουν τέσσερις γονότυποι του ιού, 1,2, 3 και 4. 6. υπερηχοτομογραφία άνω κοιλίας (ήπατος, σπληνός, νεφρών, παγκρέατος,χοληφόρων) 7. βιοψία ήπατος: είναι η μόνη εξέταση που μπορεί να εκτιμήσει την ηπατική βλάβη. Μέχρι πρότεινος η βιοψία ήπατος εθεωρείτο απαραίτητη για τους ασθενείς με γονότυπο1, 4. Τελευταία αυτή η άποψη τείνει να αναθεωρηθεί και οι ασθενείς αυτοί μπορούν να αρχίσουν θεραπεία χωρίς βιοψία.

Θεραπεία

Στην οξεία ηπατίτιδα C συνιστάται η όσο το δυνατόν πρωιμότερη χορήγηση θεραπείας για την αποφυγή μετάπτωσης σε χρόνια ηπατίτιδα. Στην χρόνια ηπατίτιδα C η θεραπεία συνιστάται σε όλους τους ασθενείς. Εξαιρούνται οι ασθενείς στους οποίους υπάρχει αντένδειξη χορήγησης των φαρμάκων λόγω άλλων συνυπαρχόντων νοσημάτων που δεν την επιτρέπουν. Η αποτελεσματικότητα της θεραπείας έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια με την χορήγηση του συνδυασμού εβδομαδιαίας ενέσιμης πεγκυλιωμένης ιντερφερόνης και καθημερινής από του στόματος λήψης ριμπαβιρίνης. Η εκκρίζωση του ιού εξαρτάται από τον γονότυπο. Έτσι στους γονότυπους 2,3 το ποσοστό επιτυχίας φθάνει το 80% ενώ στους γονοτύπους 1, 4 τα ποσοστά είναι χαμηλότερα, περίπου 40-50%.
Τελευταία, τα νεότερα φαρμακευτικά σκευάσματα, όπως οι αναστολείς πρωτεασών (τελάπρεβιρ και μποσέπρεβιρ) που προστίθενται στο κλασσικό σχήμα ιντερφερόνης-ριμπαβιρίνης δίνουν ελπίδες για βελτίωση της αποτελεσματικότητας στους γονοτύπους 1, 4.
Η διάρκεια της θεραπείας, όπως έχει ήδη αναφερθεί, εξαρτάται από τον γονότυπο του κάθε ασθενούς. Στους γονοτύπους 1, 4 φθάνει τους 12 μήνες ενώ στους γονοτύπους 2,3 διαρκεί 6 μήνες. Στους χρήστες ενδοφλεβίων ναρκωτικών συνιστάται έναρξη θεραπείας μετά από απεξάρτηση αν και μερικές φορές χορηγείται σε ασθενείς που βρίσκονται σε προγράμματα απεξάρτησης με μεθαδόνη. Τέλος, η καλή συνεργασία γιατρού και ασθενούς, με στόχο το καλύτερη συμμόρφωση στην θεραπεία είναι απαραίτητη για την επιτυχία της θεραπείας.

Πρόληψη

Δεν υπάρχει, μέχρι σήμερα, εμβόλιο για την ηπατίτιδα C. Προληπτικά μέτρα που θα πρέπει να λαμβάνονται από τους ασθενείς με ηπατίτιδα C για να μην μεταδίδουν την νόσο είναι:
1. ατομική χρήση ειδών προσωπικής περιποίησης (ξυραφάκια, οδοντόβουρτσες, νυχοκόπτες, χτένες, αποτριχωτικές συσκευές)
2. χρήση προφυλακτικού από άτομα με ηπατίτιδα C με μονογαμικές σχέσεις ή πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους, ή άτομα με ομοφυλοφιλικές σχέσεις.
3. απολύμανση με χλωρίνη σκευών και αντικειμένων που έρχονται σε επαφή με μολυσμένο αίμα.
4. σε περίπτωση τρυπήματος με βελόνη συνιστάται άμεσος προσδιορισμός αντισωμάτων antiHCV και στην συνέχεια έλεγχος τρανσαμινασών , αντισωμάτων και HCVRNA 2-8 βδομάδες αργότερα. Αν επιβεβαιωθεί η διάγνωση συνιστάται άμεση χορήγηση θεραπείας.
5. η καισαρική τομή, υποστηρίζεται αν και δεν έχει αποδειχθεί πλήρως, ότι προστατεύει το νεογνό από την μόλυνση με ηπατίτιδα C από πάσχουσα μητέρα. Συνιστάται έλεγχος των νεογνών με HCVRNA μεταξύ 2ου και 6ου μήνα ή έλεγχος αντισωμάτων μετά τον 15ο μήνα.
6. ο θηλασμός δεν μεταδίδει τον ιό.Οι ασθενείς με ηπατίτιδα C θα πρέπει να εμβολιάζονται για την ηπατίτιδα Β  και Α.

HΠΑΤΙΤΙΔΑ D

Ένας τύπος ηπατίτιδας που προκαλείται από τον ιό δέλτα της ηπατίτιδας (HDV). Θεωρείται ως «ελαττωματικός» ιός, επειδή μπορεί να προκαλέσει λοίμωξη μόνο όταν είναι παρών ο ιός της ηπατίτιδας Β (HΒV) και επομένως μπορεί να προληφθεί μέσω εμβολιασμού κατά της ηπατίτιδας Β. Είναι σπάνιος στις Η.Π.Α. Σε υγιείς ανθρώπους, ταυτόχρονη μόλυνση με HDV και HΒV συνήθως προκαλεί οξεία νόσο και ανάρρωση με ανοσία. Σε ασθενείς με χρόνια ηπατίτιδα Β, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή οξεία νόσο ή συχνότερα, χρόνια προοδευτική νόσο που μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση. Η θνησιμότητα είναι σχεδόν 10%. Τα αντιγόνα ηπατίτιδας D (HDV RNA) βρίσκονται στο αίμα και στο ήπαρ και διεγείρουν την παραγωγή ενός αντισώματος που εμφανίζεται μόνο επί μικρό χρονικό διάστημα κατά τη διάρκεια πρώιμης οξείας λοίμωξης. Ο ιός της ηπατίτιδας D μερικές φορές αναφέρεται ως δέλτα ηπατίτιδα.

ΗΠΑΤΙΤΙΔΑ Ε

Πρόκειται για μια ζωοανθρωπονόσο. Η ηπατίτιδα Ε είναι υπεύθυνη για επιδημίες που συμβαίνουν σε αναπτυσσόμενες χώρες, ενώ είναι σπάνια στη Δυτική Ευρώπη και Αμερική. Μεγάλες επιδημίες έχουν περιγραφεί σε χώρες της Δυτικής Ασίας, Βόρειας και Κεντρικής Αφρικής και Κεντρικής Αμερικής.

Η μετάδοση της γίνεται, όπως και της ηπατίτιδας Α, με την κοπρανοστοματική οδό και σχετίζεται με συνθήκες πτωχής υγιεινής και κατανάλωση μολυσμένου νερού και τροφής.

Έχει περίοδο επώασης 15-60 μέρες, είναι λιγότερο μεταδοτική σε σχέση με την ηπατίτιδα Α και δεν οδηγεί σε χρονιότητα. Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε εγκύους λόγω του αυξημένου ποσοστού οξείας ηπατικής ανεπάρκειας από τη λοίμωξη με τον ιό της ηπατίτιδας Ε.

Ομάδες υψηλού κινδύνου αποτελούν οι ταξιδιώτες στις περιοχές που ήδη αναφέρθηκαν.

Η τήρηση των κανόνων υγιεινής, όπως και στην ηπατίτιδα Α, αποτελεί το μοναδικό τρόπο προστασίας. 

gastrenterologoi.gr, homiopethy.gr