Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κύτταρα από ρινικό χόνδρο διορθώνουν βλάβες αρθρώσεων στα γόνατα



Νέα θεραπευτική προοπτική


Ελβετοί γιατροί κατάφεραν να επιδιορθώσουν βλάβες στις αρθρώσεις των γονάτων μεταμοσχεύοντας κύτταρα του ρινικού χόνδρου στις πάσχουσες περιοχές, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό εντυπο The Lancet.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή του Πανεπιστημίου και του Νοσοκομείου της Βασιλείας Ιβάν Μάρτιν, ανακοίνωσαν ότι δύο χρόνια μετά τη μεταμόσχευση των κυττάρων της μύτης στα γόνατα, οι ασθενείς ηλικίας 18 έως 55 ετών είχαν αναπτύξει νέο χόνδρο στα κατεστραμμένα από τραυματισμό γόνατά τους, πονούσαν λιγότερο και η ποιότητά της ζωής τους είχε βελτιωθεί αισθητά.

Είναι η πρώτη φορά που η μέθοδος εφαρμόζεται σε ανθρώπους και δημιουργεί υποσχέσεις για το μέλλον, αν και θα πρέπει προηγουμένως να εγκριθεί από τις αρμόδιες εποπτικές Αρχές στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, προκειμένου να αντικαταστήσει εν μέρει τις σημερινές χρησιμοποιούμενες θεραπείες.

«Αναπτύξαμε μια νέα πολλά υποσχόμενη τεχνική για τη θεραπεία των τραυματισμών στις αρθρώσεις των γονάτων. Προτού, όμως, την προσφέρουμε ως θεραπεία ρουτίνας, θα πρέπει να τη δοκιμάσουμε σε περισσότερους ασθενείς και σε τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές σε βάθος χρόνου», δήλωσε ο Μάρτιν.

Ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη κλινική δοκιμή με 108 ασθενείς σε τέσσερα ιατρικά κέντρα.

Ο χόνδρος των αρθρώσεων είναι ο συνδετικός ιστός που καλύπτει και προστατεύει τα οστά των γονάτων, όμως τυχόν τραυματισμοί μπορεί να οδηγήσουν σε προβλήματα, όπως πόνους, δυσκολία βαδίσματος ή τρεξίματος, σε περιορισμένη κίνηση της άρθρωσης και τελικά πιθανώς σε οστεοαρθρίτιδα.

Κάθε χρόνο περίπου δύο εκατομμύρια άνθρωποι στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ διαγιγνώσκονται με κάποια βλάβη σε άρθρωση του γονάτου. Μέχρι σήμερα η αποκατάσταση αυτών των προβλημάτων δεν ήταν εύκολη, καθώς δεν υπάρχει ιδανική θεραπεία.

Μια μέθοδος είναι η λήψη χονδροκυττάρων του ασθενούς, η καλλιέργειά τους στο εργαστήριο και η εισαγωγή τους ξανά στο γόνατο, μια διαδικασία που απαιτεί δύο χειρουργικές επεμβάσεις. Μια εναλλακτική λύση είναι η λήψη κυττάρων από πτωματικό δότη ή η δημιουργία μικροσκοπικών ρηγμάτων στο οστό, με την ελπίδα ότι θα απελευθερωθούν πρόδρομα κύτταρα, τα οποία θα αποκαταστήσουν τον ελαττωματικό χόνδρο.

Η νέα λιγότερο επεμβατική μέθοδος περιλαμβάνει τη λήψη κυττάρων χόνδρου από το ρινικό διάφραγμα του ασθενούς, με τοπική αναισθησία, και τον πολλαπλασιασμό τους στο εργαστήριο σε κυτταρικές καλλιέργειες. Στη συνέχεια, τα κύτταρα τοποθετούνται σε μια πορώδη μεμβράνη κολλαγόνου για άλλες δύο εβδομάδες. Τελικά προκύπτει ένα μόσχευμα διαστάσεων 30 x 40 χιλιοστών, το οποίο κόβεται στις κατάλληλες διαστάσεις και εισάγεται χειρουργικά στη θέση της κατεστραμμένης άρθρωσης του γονάτου.

Μετά την επέμβαση, ο ασθενής περπατά με βακτηρίες για έξι έως οκτώ εβδομάδες και η πλήρης ανάρρωση απαιτεί αρκετούς μήνες. Πάντως, στην παρούσα μελέτη, μετά από δύο χρόνια, οι διαγνωστικές εξετάσεις έδειξαν ότι νέος ιστός είχε αναπτυχθεί στο γόνατο, ο οποίος ήταν παρόμοιος με τον φυσιολογικό χόνδρο. Δεν αναφέρθηκαν κάποιες παρενέργειες.

http://health.in.gr/news/scienceprogress/article/?aid=1500109657

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε