Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ρινορραγίες στα παιδιά - Μείνετε ήρεμοι!




Η μύτη έχει πολλά αιμοφόρα αγγεία τα οποία ζεσταίνουν και υγραίνουν τον αέρα που εισπνέομαι.
Αυτά τα αγγεία βρίσκονται κοντά στην επιφάνεια του βλεννογόνου, ειδικά στο πρόσθιο τμήμα του, και είναι εύκολο να τραυματιστούν.

Η ρινορραγία στα παιδιά συμβαίνει όταν κάποιο από τα μικρά αγγεία του πρόσθιου τμήματος του βλεννογόνου της μύτης τραυματίζεται.
Συνήθως αυτό προκαλείται από κάτι εντελώς αθώο όπως με το ξύσιμο της μύτης, όταν το σπίτι είναι ζεστό και με ξηρή ατμόσφαιρα το χειμώνα οπότε προκαλείται ξηρότητα του βλεννογόνου, με ένα δυνατό φύσημα ή με ένα χτύπημα στη διάρκεια του παιχνιδιού.
Επίσης, όχι τόσο σπάνια, το παιδί μπορεί να έχει σπρώξει ένα ξένο σώμα στην μύτη.

Πως αντιμετωπίζεται η ρινορραγία;
Η ρινορραγία μπορεί να είναι ένα τραυματικό γεγονός για το παιδί. Η θέα του αίματος προκαλεί τρόμο και τον φόβο ότι υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό οι γονείς να παραμένουν ήρεμοι και να καθησυχάζουν το παιδί τους.

Ακολουθείστε τις παρακάτω απλές συμβουλές:
Βάλτε το παιδί να καθίσει και να σκύψει το κεφάλι του προς τα εμπρός ώστε το αίμα να τρέχει προς τα εμπρός.
Μην βάζετε το παιδί να ξαπλώσει ή να έχει το κεφάλι του προς τα επάνω γιατί έτσι θα καταπίνει το αίμα με αποτέλεσμα να του προκαλέσει ναυτία, εμετό ή και διάρροια.
Πείτε στο παιδί να φυσήξει την μύτη του για να απομακρυνθούν τυχόν πήγματα αίματος.
Πιέστε με τον αντίχειρα και το δείχτη του χεριού το μαλακό τμήμα της μύτης ασκώντας σταθερή πίεση για 5 λεπτά συνεχώς.

Εάν η ρινορραγία δεν έχει σταματήσει επαναλάβετε την πίεση για 10 λεπτά. Συμβουλευτείτε το ρολόι σας για να είστε σίγουροι ότι έχουν περάσει 10 λεπτά. Μια καλή ιδέα είναι να βλέπετε τηλεόραση ή να πείτε στο παιδί μια ιστορία για να αποσπάσετε την προσοχή του στο διάστημα αυτό.
Εάν το παιδί είναι αρκετά μεγάλο μάθετε το να πιέζει μόνο του την μύτη του.

Όταν σταματήσει η ρινορραγία το παιδί δεν πρέπει να παίξει έντονα ή να ασκηθεί για 1-2 ώρες και να μην πειράζει ή φυσάει έντονα τη μύτη του για 1-2 ημέρες.
Εάν η ρινορραγία δεν σταματήσει η επαναλαμβάνεται επισκεφτείτε έναν ειδικό ιατρό.

Πότε θα πρέπει να εξεταστεί το παιδί από γιατρό σε περίπτωση ρινορραγίας;
Σε περίπτωση τραυματισμού για αποκλεισμό πιθανού κατάγματος ή σε πιθανότητα ξένου σώματος στην μύτη.
Εάν δεν μπορείτε να σταματήσετε τη ρινορραγία μετά πάροδο 15 λεπτών.
Εάν το παιδί παθαίνει συχνά ρινορραγίες, ιδιαίτερα εάν διαρκούν περισσότερο από 15 λεπτά.
Εάν το παιδί εμφανίζει δυσχέρεια ρινικής αναπνοής.
Εάν το παιδί εμφανίζει αιμορραγία και από κάποια άλλη περιοχή όπως από τα ούλα ή από τα αυτιά.

Ο γιατρός θα εντοπίσει την ακριβή θέση της ρινορραγίας. Εάν η ρινορραγία δεν σταματήσει θα καυτηριάσει το αγγείο. Αυτό είναι μια διαδικασία απλή και σχετικά ανώδυνη για το παιδί.
Η καυτηρίαση γίνεται συνήθως με κάποιο χημικό διάλυμα ή με ηλεκτρική ή θερμική συσκευή. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να τοποθετηθεί κάποια ειδική γάζα στην μύτη του παιδιού ώστε να ασκηθεί ισχυρή πίεση στο αγγείο για να σταματήσει η ρινορραγία.

Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να ζητήσει ειδικές εξετάσεις αίματος για να ελεγχθεί ο μηχανισμός πηκτικότητας του αίματος του παιδιού.

Προφύλαξη!
Προφυλάξτε το παιδί κόβοντας συχνά τα νύχια του και τοποθετώντας υγραντήρα το βράδυ στο δωμάτιο του ώστε να υγραίνεται ο αέρας.
Βάζετε καθαρή βαζελίνη στο πρόσθιο τμήμα του εσωτερικού της μύτης του, κάθε βράδυ για να διατηρείται ο βλεννογόνος της μύτης υγρός και μαλακός.
familylife
Μάρκου Κέκκου, Παιδιάτρου

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε