Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι είναι η κολίτιδα και ποιοι οι τρόποι αντιμετώπισής της



Η κολίτιδα είναι μια φλεγμονή του βλεννογόνου του παχέος εντέρου. Τα πιο συχνά συμπτώματά της είναι οι κοιλιακές κράμπες, τα χαλαρά κόπρανα, η επίμονη διάρροια και η απώλεια ελέγχου της λειτουργίας του εντέρου.

Μπορεί, επίσης, να συνοδεύεται από πυρετό και απώλεια βάρους.

Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες της φλεγμονής του παχέος εντέρου και η θεραπεία εξαρτάται συνήθως από την αιτία.

Ορισμένες μορφές κολίτιδας μπορεί να προκληθούν από μόλυνση βακτηρίων, ιών και παρασίτων. Για παράδειγμα, θα μπορούσε να προκληθεί από έκθεση σε βακτήρια σαλμονέλας ή από εντερική αμοιβάδωση. Για τη θεραπεία της φλεγμονής του παχέος εντέρου που έχει μία από τις παραπάνω αιτίες, χρησιμοποιούνται αντιβιοτικά ή αντι-παρασιτικά φάρμακα.

Ιοί όπως οι ιός Rota και ο νοροϊός μπορούν επίσης να προκαλέσουν φλεγμονή του παχέος εντέρου και να οδηγήσουν σε αφυδάτωση, κυρίως άτομα που είναι πολύ μικρά σε ηλικία (βρέφη) ή πολύ ηλικιωμένα. Η ξεκούραση και η αυξημένη πρόσληψη υγρών είναι συχνά η θεραπεία σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Αν ένα άτομο έχει σοβαρή αφυδάτωση, ωστόσο, θα πρέπει ενδεχομένως να χρειαστεί ιατρική φροντίδα στο νοσοκομείο και να λάβει ενδοφλέβια υγρά.

Ορισμένες ασθένειες μπορεί να προδιαθέσουν τους ασθενείς για τις επιθέσεις της κολίτιδας. Η πιο συχνή αιτία της φλεγμονής του παχέος εντέρου σε άτομα που έχουν εντερικές ασθένειες, είναι η νόσος του Crohn, που είναι μια εκφυλιστική εντερική διαταραχή. Ενα άτομο που έχει τη νόσο του Crohn, είναι πιο επιρρεπές σε φλεγμονή του παχέος εντέρου και σε άλλες σοβαρές παθήσεις, όπως η διάτρηση του εντέρου. Το άτομο που παρουσιάζει αυτή την κατάσταση θα πρέπει να δει άμεσα τον γιατρό αν υπάρχουν κάποια συμπτώματα φλεγμονής του εντέρου, επειδή κάποιο απ’ αυτά μπορεί να απαιτεί ιατρική περίθαλψη.

Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, μπορεί επίσης να προκαλέσει εξάρσεις της κολίτιδας. Το συγκεκριμένο σύνδρομο είναι δύσκολο να εντοπιστεί, γι’ αυτό αν κάποιος έχει συχνές υποτροπές των συμπτωμάτων κολίτιδας, θα πρέπει να επικοινωνήσει με έναν επαγγελματία υγείας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αν αυτά τα συμπτώματα προκαλούνται από βακτήρια ή παράσιτα, επειδή το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου μπορεί να επιδεινωθεί και να απαιτήσει άμεση θεραπεία.

Μολονότι τα αντιβιοτικά χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της βακτηριακής κολίτιδας, μπορούν επίσης να αποτελέσουν και αιτία της φλεγμονής του παχέος εντέρου σε ορισμένες περιπτώσεις. Πρόσθετες αιτίες μπορεί να περιλαμβάνουν τη λήψη φαρμάκων ελέγχου των γεννήσεων ή αυτοάνοσες διαταραχές. Το κάπνισμα μπορεί, επίσης, να προκαλέσει φλεγμονή του παχέος εντέρου ή να συμβάλλει στην επιδείνωση των συμπτωμάτων.

Οι άνθρωποι μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο μιας φλεγμονής του παχέος εντέρου με τη χρήση υγιεινού μαγειρέματος και διατροφικών πρακτικών, αποφεύγοντας τα καφεϊνούχα ποτά και τη λήψη φαρμάκων όπως η ιβουπροφαίνη για τη θεραπεία του ευερέθιστου εντέρου ή φλεγμονωδών καταστάσεων του εντέρου.

Η θεραπεία για τα άτομα που έχουν συχνές εξάρσεις κολίτιδας, θα επικεντρωθούν στην προσπάθεια να μειώσουν τα συμπτώματα της διάρροιας και της κράμπας στο στομάχι. Μερικές φορές η θεραπεία των συμπτωμάτων είναι ο μόνος τρόπος για την αντιμετώπιση της φλεγμονής του παχέος εντέρου.

Ακόμα και με τη θεραπεία, οι άνθρωποι που πάσχουν από τη νόσο του Crohn, άλλες αυτοάνοσες νόσους ή γνωστές διαταραχές στο στομάχι, θα πρέπει να είναι προσεκτικοί, αν υποπτεύονται κολίτιδα, επειδή άλλες πιο σοβαρές καταστάσεις μπορεί να έχουν τα ίδια συμπτώματα.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε