Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διαβήτης: Πόσο ασφαλής είναι η ορμονική αντισύλληψη;



Κανέναν επιπλέον καρδιαγγειακό ή οποιονδήποτε άλλο κίνδυνο δεν διαφαίνεται, από  τις υπάρχουσες κυρίως επιδημιολογικές μελέτες, να διατρέχουν οι γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη που λαμβάνουν ορμονική αντισύλληψη. Ωστόσο, πολλοί γιατροί δεν προσφέρουν στις διαβητικές γυναίκες την επιλογή της ορμονικής αντισύλληψης, λόγω ανησυχιών ότι αντιμετωπίζουν μεγαλύτερο κίνδυνο επεισοδίων που σχετίζονται με την καρδιά, συλλογικά γνωστών ως θρομβοεμβολικά.

«Είναι πιθανόν κάποιες αντισυλληπτικές μέθοδοι να δημιουργήσουν ανωμαλίες στη ρύθμιση του σακχάρου, κυρίως οι ενέσεις depot και σπανιότερα τα αντισυλληπτικά δισκία, οι οποίες, στις περισσότερες τουλάχιστον περιπτώσεις, διορθώνονται με την αλλαγή του σκευάσματος. Ακόμα σπανιότερα, προβλήματα μπορεί να προκαλέσουν και οι συσκευές IUD (Intra-Uterine Devices) -που τοποθετούνται στην ενδομητρική κοιλότητα και απελευθερώνουν προγεστερόνη παρέχοντας μακροχρόνια αντισύλληψη- τα οποία επίσης διορθώνονται με την αφαίρεσή τους», μας εξηγεί ο κ. Αντώνιος Λέπουρας, Παθολόγος-Διαβητολόγος, Διευθυντής Παθολογικής- Διαβητολο¬γικής Κλινικής & Διαβητολογικού Κέντρου της Κλινικής ΙΑΣΩ GENERAL.

Δηλαδή, οι γυναίκες με διαβήτη είναι απολύτως ασφαλείς όταν λαμβάνουν ορμονική αντισύλληψη, μέσω ενδομήτριων συσκευών ή υποδόριων (κάτω από την επιδερμίδα) εμφυτευμάτων, όπως επιβεβαιώνεται και από μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Davis Health System της Καλιφόρνιας, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό DiabetesCare. Η μελέτη ανέλυσε στοιχεία δεκαετούς (2002-2011) παρακολούθησης γυναικών, ηλικίας 14-44 ετών και κατέδειξε ότι οι γυναίκες με σακχαρώδη διαβήτη που χρησιμοποιούν τις περισσότερες μορφές ορμονικής αντισύλληψης δεν διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο για καρδιακές προσβολές, εγκεφαλικά ή άλλα θρομβωτικά επεισόδια.

Εξετάζοντας τα δεδομένα των 150.000 περίπου γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας, με τύπου 1 ή τύπου 2 διαβήτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η συχνότητα εμφάνισης εγκεφαλικών, καρδιακών ή θρομβοεμβολικών επεισοδίων ήταν χαμηλή και συγκεκριμένα περίπου 6,3 περιστατικά ανά 1.000 γυναίκες ανά έτος.
Οι ορμονικές επιλογές αντισύλληψης με τη χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης θρομβοεμβολής ήταν οι ενδομήτριες συσκευές και τα υποδόρια εμφυτεύματα προγεστερόνης. Υψηλότερα ποσοστά παρουσίασαν όσες γυναίκες χρησιμοποιούσαν αντισυλληπτικό έμπλαστρο.

Το μήνυμα της μελέτης, σύμφωνα με τον κ. Λέπουρα, είναι πως οι κλινικοί γιατροί πρέπει να ξεπεράσουν την προκατάληψη ότι οι μέθοδοι για τον έλεγχο των γεννήσεων περιλαμβάνουν μόνο το “χάπι”. Είναι επίσης σημαντικό να απαλλαγούν από το ταμπού που θέλει τις διαβητικές γυναίκες να πρέπει να αποφύγουν την ορμονική αντισύλληψη. Υπάρχουν επιλογές που είναι ασφαλείς και αποτελεσματικές για όλες τις γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων αυτών που πάσχουν από διαβήτη. Όμως, «γνωρίζοντας ότι αντισύλληψη και κάπνισμα αποτελούν καταστροφικό συνδυασμό, σημαντική προσοχή πρέπει να δίδεται στις γυναίκες που εμφανίζουν μια ή κάποιες από τις επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη (νεφρική ανεπάρκεια, αμφιβληστροειδοπάθεια, κ.λπ.)», τονίζει.

Από τα αξιοσημείωτα σημεία είναι ότι οι ερευνητές χαρακτηρίζουν "ανησυχητικό" το γεγονός ότι περίπου το 72% των διαβητικών γυναικών που μελετήθηκαν δεν έλαβαν συνταγογραφούμενη αντισύλληψη.

Ο κ. Λέπουρας κρούει, όμως, τον κώδωνα του κινδύνου για τον χρόνο επίτευξης της εγκυμοσύνης, καθώς αυτός είναι κρίσιμος για τις γυναίκες με διαβήτη. «Καλό είναι να διασφαλιστεί ότι ο διαβήτης είναι υπό καλό έλεγχο τουλάχιστον 2-3 μήνες προ της κύησης, επειδή το υψηλό σάκχαρο μπορεί να προκαλέσει αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης γενετικών ελαττωμάτων», επισημαίνει, συμπληρώνοντας: «Το θέμα του ελέγχου των γεννήσεων σε σχέση ιδίως με τον διαβήτη τύπου 1 ήταν πάντα δύσκολο, με αντιφατικά αποτελέσματα. 

Οι ορμόνες είναι γνωστό ότι έχουν αντίκτυπο στα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, αλλά επηρεάζουν τον καθένα διαφορετικά. Έτσι, όσον αφορά στην αντισύλληψη, αυτό που λειτουργεί καλά σε ένα άτομο μπορεί να είναι εντελώς λάθος για κάποιο άλλο. Χρειάζεται συνεργασία και εξατομίκευση και φυσικά ενημέρωση, ιδίως στις νεώτερες ηλικίες, ώστε ένα ταμπού να μετατραπεί σε δικαίωμα».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τελειομανία: Χαρακτηριστικά και αρνητικές επιπτώσεις

Νιώθεις συχνά την ανάγκη ό,τι κάνεις να το κάνεις τέλεια; Έχεις παρατηρήσει να αναλαμβάνεις μια δουλειά και να μην την παραδίδεις ποτέ γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι τέλεια και όλο κάτι λείπει; Καθυστερείς να παραδώσεις projects στη δουλειά σου γιατί νιώθεις την ανάγκη να τα τελειοποιήσεις; Παρατηρείς πως είσαι συνεχώς αγχωμένος γιατί θέλεις όλα να τα κάνεις τέλεια σε όλους τους τομείς της ζωής σου; Εάν έχεις μαζέψει αρκετά ναι στις παραπάνω ερωτήσεις τότε ίσως ανήκεις στην κατηγορία του τελειομανή. Ως τελειομανής ορίζεται ο άνθρωπος που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα. Εκφράζει τη συνεχή προσπάθεια ενός ατόμου για την αποφυγή λαθών, δεν δέχεται με τίποτα τη μετριότητα, θέτει εξαιρετικά υψηλά πρότυπα απόδοσης και ασκεί πολύ αρνητική κριτική στον εαυτό του όταν δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα, ανησυχώντας πάρα πολύ για το πώς θα τον κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του τελειομανή ανθρώπου; Δεν αφήνει καθόλου χώρο

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα