Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Οι καλύτερες και οι χειρότερες τροφές για το συκώτι



Το συκώτι είναι το «κέντρο αποτοξίνωσης» του ανθρώπινου οργανισμού, καθώς είναι υπεύθυνο για την απομάκρυνση επικίνδυνων ουσιών, όπως το αλκοόλ και οι διάφοροι ρύποι. Παράλληλα, αποτελεί και αποθηκευτικό μέσο για βιταμίνες και μέταλλα.

Για να λειτουργεί σωστά το συκώτι χρειάζεται ορισμένα θρεπτικά συστατικά, τα οποία φυσικά τα παίρνουμε μέσω της διατροφής μας. Από την άλλη, οι κακές διατροφικές επιλογές μπορεί να το βλάψουν.
Δείτε ποιες τροφές προτείνουν οι ειδικοί να τρώμε και ποιες να αποφεύγουμε.

1. Βρόμη: ΝΑΙ
Οι φυτικές ίνες είναι ωφέλιμες για το συκώτι. Βρίσκονται σε μεγάλη περιεκτικότητα σε προϊόντα ολικής άλεσης, όπως η βρόμη.

2. Τηγανητά: ΟΧΙ
Τα τηγανητά φαγητά είναι πλούσια σε κορεσμένα λιπαρά, τα οποία εμποδίζουν το συκώτι να λειτουργήσει σωστά. Η συστηματική και μεγάλη κατανάλωση κορεσμένων λιπαρών οδηγεί στη φλεγμονή, η οποία με τη σειρά της συμβάλλει στην πρόκληση βλαβών στο συκώτι (κίρρωση).

3. Μπρόκολο: ΝΑΙ
Μελέτες δείχνουν ότι το θρεπτικό μπρόκολο προστατεύει από τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο. Προτιμήστε το μαγειρεμένο στον ατμό αντί για βραστό, καθώς έτσι δεν καταστρέφονται τα θρεπτικά συστατικά του.

4. Γλυκά: ΟΧΙ
Η υπερβολική πρόσληψη ζάχαρης βλάπτει το συκώτι κι αυτό γιατί το συγκεκριμένο όργανο είναι επιφορτισμένο με τη μετατροπή της ζάχαρης σε λίπος. Έτσι, η αυξημένη κατανάλωση γλυκών, ζαχαρωτών ή πρόσθετης ζάχαρης οδηγεί στην υπερβολική παραγωγή λίπους και την επακόλουθη συσσώρευσή του, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στη λιπώδη νόσο.

5. Αμύγδαλα: ΝΑΙ
Οι ξηροί καρποί γενικότερα και τα αμύγδαλα ειδικότερα παρέχουν σημαντική ποσότητα βιταμίνης Ε, η οποία σύμφωνα με έρευνες αποτρέπει τη συσσώρευση λίπους στο συκώτι και επομένως μειώνει τον κίνδυνο λιπώδους νόσου.

6. Παστά: ΟΧΙ
Ο οργανισμός μας χρειάζεται το αλάτι αλλά σε πολύ μικρές ποσότητες. Οι τροφές που το περιέχουν σε μεγάλες ποσότητες, όπως τα παστά, πρέπει λοιπόν να αποφεύγονται. Σύμφωνα με τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα, η υπερβολική κατανάλωση αλατιού συμβάλλει στην ίνωση, μια πρώιμη βλάβη στο συκώτι που αργότερα μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι σοβαρότερο.

7. Σπανάκι: ΝΑΙ
Τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, όπως το δυναμωτικό αλκοόλ, είναι πλούσια σε γλουταθειόνη, μια ουσία που βοηθά το συκώτι να λειτουργεί καλύτερα.

8. Μύρτιλο: ΝΑΙ
Όλα τα μούρα, όπως το μύρτιλο, το βατόμουρο, το κράνμπερι και η φράουλα, παρέχουν πολυφαινόλες, μια κατηγορία αντιοξειδωτικών ουσιών που προστατεύουν από τη μη αλκοολική λιπώδη νόσο.

Άλλα διατροφικά tips
- Χρησιμοποιήστε στο μαγείρεμα βότανα και αλκοόλ, αφού θα δώσουν γεύση στο φαγητό χωρίς να χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε πολύ αλάτι και επίσης παρέχουν αντιοξειδωτικές ουσίες.
- Περιορίστε την κατανάλωση αλκοόλ, καθώς η συστηματική και μεγάλη κατανάλωση προκαλεί σοβαρές βλάβες στο συκώτι, όπως η κίρρωση.
- Απολαύστε άφοβα καφέ και πράσινο τσάι μέσα στην ημέρα. Ο καφές προστατεύει το συκώτι από τις αρνητικές επιδράσεις του αλκοόλ και της κακής διατροφής, ενώ το τσάι, χάρη στις κατεχίνες που περιέχει, έχει αντικαρκινική δράση για το συκώτι και άλλα όργανα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε