Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Φυσικοθεραπεία: ο ρόλος της στην παρηγορητική φροντίδα


Ο φυσιοθεραπευτής ενίοτε καλείται να ανακουφίσει τον χρόνιο πόνο σοβαρά πασχόντων και συχνά έρχεται αντιμέτωπος με το ερώτημα εάν μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά, για πόσο και πώς.
Η μη επαρκής εκπαίδευση των ειδικών σε θέματα θεραπείας του πόνου και παρηγορητικής αγωγής οδηγεί σε χορήγηση ανεπαρκών ποσοτήτων ναρκωτικών αναλγητικών, λανθασμένη εφαρμογή παρεμβατικών μεθόδων ή ανεπαρκή ψυχοκοινωνική υποστήριξη του αρρώστου και της οικογένειάς του.

«Υπάρχουν πάρα πολλές ασθένειες, οι οποίες δεν είναι πάντα ιάσιμες, όπως αρκετές μορφές καρκίνου, ο ιός HIV, διάφοροι άλλοι ιοί, πολλές νευρολογικές παθήσεις, (όπως η πολλαπλή σκλήρυνση, η νόσος του κινητικού νευρώνα και διάφορες άλλες, νεφρικές, καρδιολογικές και αναπνευστικές νόσοι-διαταραχές, όπως η ιδιοπαθής πνευμονική ίνωση).
Κάθε  άνθρωπος αξίζει την προσπάθεια για μια καλύτερη μέρα και μια καλύτερη ζωή», εξηγεί ο φυσιοθεραπευτής, Dr manual medicine, επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Κρήτης, Γιώργος Γουδέβενος. 

Οι θεραπευτές υγείας έχουν δώσει σε αυτού του είδους τη θεραπεία την ονομασία παρηγορητική θεραπεία. Η παρηγορητική θεραπεία είναι σχεδιασμένη για την ανακούφιση των συμπτωμάτων μιας ασθένειας και όχι τόσο για την ίασή της.
Σύμφωνα με τον κ. Γουδέβενο, «πρέπει να γίνει αντιληπτό πως το οικογενειακό περιβάλλον ή ο ευρύτερος κύκλος του ασθενούς είναι οι άνθρωποι που περνούν τον περισσότερο χρόνο μαζί του και προσφέρουν συνήθως τα μέγιστα στη θεραπεία του. Όμως πολλές είναι οι φορές, που τα αποθέματα δύναμης και ψυχικού σθένους στερεύουν, ακόμα και από αυτούς, καθώς πολλές φορές μπορεί να αποβεί μοιραίο για την έκβαση και της δικής τους υγείας».

Σύμφωνα με διεθνείς στατιστικές μελέτες στους δέκα φροντιστές (συγγενείς ή οικείους) οι οκτώ θα έχουν περιστασιακά συμπτώματα κάποιας ψυχολογικής διαταραχής, ενώ οι δύο θα νοσήσουν από κάποια ψυχολογική πάθηση.
«Η παρηγορητική θεραπεία πολλές φορές δεν περιλαμβάνει μόνο θεραπεία στον ίδιο τον ασθενή και τα συμπτώματά του. Αντιθέτως είναι ένα ολοκληρωμένο θεραπευτικό «πακέτο» για όλον τον κύκλο του πάσχοντα.
Ο πόνος, η κατάθλιψη, το άγχος, η κόπωση, οι αλλαγές στην όρεξη και η αϋπνία είναι μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματα. Ταυτόχρονα ο ασθενής ενημερώνεται για την κατανόηση των επιλογών της θεραπείας του» εξηγεί ο Dr Γουδέβενος.  
Το πρόγραμμα παρηγορητικής φροντίδας βοηθάει τους ασθενείς να κατανοήσουν τη νόσο τους και προσφέρει μια ευρύτερη γκάμα διαφόρων άλλων τεχνικών, που έχουν, επίσης, αποδειχθεί - σύμφωνα με διεθνείς μελέτες και πρακτικές - ότι είναι αποτελεσματικές στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.
Σκοπός της φυσικοθεραπευτικής αγωγής είναι:
Η κινητικότητα του ασθενούς (δηλαδή να σηκωθεί από το κρεβάτι, να καθήσει στην καρέκλα, να πάει στο λουτρό)
Η ισορροπία των κινήσεων (δηλαδή η καλή αίσθηση του χώρου, του χρόνου και της κίνησης)
Η ελαστικότητα των μυών (κυρίως μετά από χρόνια παραμονή στο κρεβάτι)
Η ενδυνάμωση των μυών χωρίς υπερβολική κόπωση
Η μείωση των συμπτωμάτων από το μυοσκελετικό σύστημα και η αντιμετώπιση και βελτίωση της φυσικής κατάστασης, που έχει επιβαρυνθεί εξαιτίας της ασθένειας

Τα πιο συχνά συμπτώματα, που έχει να αντιμετωπίσει ο φυσικοθεραπευτής, είναι:
Μυοσκελετικός πόνος (οσφυαλγία, νευραλγίες, μυϊκές συσπάσεις και αρθριτικός πόνος)
Μυοσκελετική αδυναμία (βάδιση, ισορροπία, ένδυση)
Φόβος για την κίνηση
Κόπωση (λόγω κακής φυσικής ή ψυχικής κατάστασης, λόγω λήψης φαρμάκων, λόγω άγχους και λόγω κίνησης)
Αναπνευστική δυσκολία (βήχας, «ρηχή» αναπνοή ή εκπνοή)
Άλλες δυσκολίες, που εμφανίζονται λόγω των ανωτέρω, είναι:
Η εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων, η προσωπική υγιεινή και καθαριότητα
Το μπάνιο, το ξύρισμα, το χτένισμα
Το ντύσιμο, η αλλαγή ρούχων, τα παπούτσια 
Η μετακίνηση, το ανέβασμα και το κατέβασμα της σκάλας
Οι χώροι, που μπορεί να εφαρμοστεί η παρηγορητική φυσικοθεραπεία, είναι: 
Νοσοκομεία - Κλινικές
Κέντρα αποκατάστασης – Φυσικοθεραπευτήρια
Ψυχιατρεία – Γηριατρεία 
Η οικία του ασθενούς

Τα μέσα, που χρησιμοποιεί η φυσικοθεραπεία, είναι:
Θεραπευτικές τεχνικές και ασκήσεις
Ηλεκτροθεραπευτικά μέσα (ρεύματα αναλγησίας και άλλα)
Θερμικές θεραπείες (ζεστά ή ψυχρά επιθέματα, παραφινόλουτρα, δινόλουτρα)
Μηχανικά μέσα (όπως όργανα ήπιας άσκησης, βαράκια, λάστιχα, τροχαλίες και άλλα)
Ακτινοθεραπείες (laser, υπέρυθρες – υπεριώδεις ακτίνες)
Μαλάξεις, διατάσεις, κινητοποίηση
Ορθωτικά μέσα (πατερίτσες, αμαξίδιο, νάρθηκες)

Η εργασία του φυσικοθεραπευτή είναι δύσκολη, πολύπλοκη, κουραστική, αλλά ταυτόχρονα βαθιά ανθρώπινη, λέει ο κ. Γιώργος Γουδέβενος. 
«Όμως ο ρόλος του φυσιοθεραπευτή στην κορυφαία, πιθανόν, δοκιμασία του ασθενούς - απέναντι στη διατήρηση της ζωής του - μετασχηματίζεται σε πάθος και δύναμη προσφοράς στον πάσχοντα και στους συγγενείς του.
Μαζί με όλους τους εμπλεκόμενους στην «αλυσίδα» της υγείας (γιατρούς, νοσηλευτές, ψυχολόγους και άλλους ειδικούς) ο φυσικοθεραπευτής καλείται να προσφέρει με σθένος το μέγιστο των δυνατοτήτων του. 
Με ανθρωπιά, σεβασμό και αφοσίωση οφείλει να δώσει στον ασθενή του την αξιοπρέπεια, στην πορεία του προς το πιθανό επικείμενο τέλος του. Άλλωστε η Ανθρωπιά και η Αγάπη είναι το καλύτερο γιατρικό. Ας τα οικοδομήσουμε και ας τα προσφέρουμε», καταλήγει ο ειδικός.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τελειομανία: Χαρακτηριστικά και αρνητικές επιπτώσεις

Νιώθεις συχνά την ανάγκη ό,τι κάνεις να το κάνεις τέλεια; Έχεις παρατηρήσει να αναλαμβάνεις μια δουλειά και να μην την παραδίδεις ποτέ γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι τέλεια και όλο κάτι λείπει; Καθυστερείς να παραδώσεις projects στη δουλειά σου γιατί νιώθεις την ανάγκη να τα τελειοποιήσεις; Παρατηρείς πως είσαι συνεχώς αγχωμένος γιατί θέλεις όλα να τα κάνεις τέλεια σε όλους τους τομείς της ζωής σου; Εάν έχεις μαζέψει αρκετά ναι στις παραπάνω ερωτήσεις τότε ίσως ανήκεις στην κατηγορία του τελειομανή. Ως τελειομανής ορίζεται ο άνθρωπος που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα. Εκφράζει τη συνεχή προσπάθεια ενός ατόμου για την αποφυγή λαθών, δεν δέχεται με τίποτα τη μετριότητα, θέτει εξαιρετικά υψηλά πρότυπα απόδοσης και ασκεί πολύ αρνητική κριτική στον εαυτό του όταν δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα, ανησυχώντας πάρα πολύ για το πώς θα τον κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του τελειομανή ανθρώπου; Δεν αφήνει καθόλου χώρο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ