Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αφυδάτωση: Τι προκαλεί στο σώμα μας;


Είναι γνωστό σε όλους ότι, το νερό είναι απαραίτητο συστατικό κάθε έμβιου όντος. Το ανθρώπινο σώμα αποτελείται κατά 70% από νερό και το αίμα σε ποσοστό 90% περιέχει νερό. Μόνο στη σκέψη ότι μπορεί να το στερηθούμε ενστικτωδώς διψάμε. Πίνουμε, όμως, την αναγκαία ποσότητα νερού που χρειαζόμαστε για να είμαστε ενυδατωμένοι; Μήπως είμαστε αφυδατωμένοι και δεν το αντιλαμβανόμαστε; 
«Τόσο στο παρελθόν, όσο και στις μέρες μας, το νερό είναι αιτία πολεμικών συγκρούσεων, ειδικά σε περιοχές όπου ο φυσικός αυτός πόρος είναι δυσεύρετος. Σε άλλες, πάλι, που η πρόσβαση είναι εύκολη, όπως στις δυτικές χώρες, παρατηρούμε το φαινόμενο της αφυδάτωσης στον μέσο άνθρωπο. Και αυτό γιατί, η ημερήσια κατανάλωση νερού είναι πολύ μικρότερη από αυτή που επιβάλλεται. Και μην σπεύσετε να το αντικρούσετε, διότι η αφυδάτωση είναι μία κατάσταση που μπορεί να υφίσταται ακόμα και εάν δεν γίνετε άμεσα αντιληπτή», εξηγεί η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη, M.D., πιστοποιημένη Ιατρός Λειτουργικής, Προληπτικής, Αντιγηραντικής και Αναγεννητικής Ιατρικής από την Αμερικανική Ακαδημία Αντιγηραντικής Ιατρικής.

Οι ανάγκες κάθε ατόμου σε νερό διαφέρουν ανάλογα με το σωματικό του βάρος και τον τρόπο ζωής του, αν και ο μέσος ενήλικας χρειάζεται περίπου 2 λίτρα νερό την ημέρα για να παραμείνει ενυδατωμένος. Όμως, επιστημονικές μελέτες έχουν δείξει ότι δύο στα τρία άτομα, σήμερα, είναι μερικώς αφυδατωμένα. Η αφυδάτωση, ακόμη και στο 2% του σωματικούς βάρους έχει ως αποτέλεσμα τη διαταραχή φυσιολογικών λειτουργιών και τη μειωμένη απόδοση του οργανισμού.
«Μα, πώς μπορώ να είμαι αφυδατωμένος, αφού καθημερινά εκτός από νερό, πίνω καφέ, τσάι, αναψυκτικά και άλλα υγρά, που έχουν ως βάση το νερό;», είναι η εύλογη απορία κάθε ανθρώπου σήμερα. 
«Αυτή είναι η πιο κοινή και ταυτόχρονα πιο επικίνδυνα λανθασμένη αντίληψη. Οι περισσότεροι άνθρωποι υποθέτουμε ότι πίνουμε αρκετά υγρά, καθημερινά. Πράγματι, πίνουμε καφέδες, τσάι, αναψυκτικά ή άλλα ροφήματα. Αυτά τα υγρά, όμως, τις περισσότερες φορές αυξάνουν την απώλεια νερού γιατί προκαλούν διούρηση και εφίδρωση. Η χρήση αλκοόλ και καπνικών προϊόντων, μάλιστα, ενισχύουν περαιτέρω την απώλεια νερού από το σώμα», λέει η Δρ. Κοΐνη. 

Και προσθέτει ότι, πολλά από τα δημοφιλή ροφήματα είναι διουρητικά και λόγω της όξινης σύνθεσής τους ωθούν το σώμα να αποβάλλει νερό και μαζί πολύτιμα αλκαλικά μέταλλα, ώστε ο οργανισμός να απαλλαγεί από τα επιβλαβή υπολείμματά τους. 

«Πάρτε για παράδειγμα τη σόδα και όλα τα ανθρακούχα ποτά. Είναι εξαιρετικά επιβλαβή για τον οργανισμό διότι το σώμα χρησιμοποιεί μεγάλες ποσότητες νερού για να εξουδετερώσει το φωσφορικό οξύ (2.8 pΗ) που περιέχουν. Έτσι, τα υγιή κύτταρα καταλήγουν να ζαρώνουν σαν “δαμάσκηνα” αφού το  νερό, η ουσία της ζωής, σταδιακά τους αφαιρείται», εξηγεί. 

Άρα, λοιπόν, η κατανάλωση ροφημάτων ως υποκατάστατα του νερού είναι μια καταστροφική για το σώμα και την υγεία μας συνήθεια, που επιδεινώνεται περαιτέρω, δεδομένου ότι δεν μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε την ανεπάρκεια νερού στον οργανισμό μας μέσα από τα συμπτώματα των ασθενειών  και των συναφών ενδείξεών τους.

«Οι χρόνιοι σωματικοί πόνοι που δεν μπορούν να αποδοθούν σε κάποια βλάβη, νόσο, τραυματισμό ή μόλυνση, θα πρέπει πρώτα απ 'όλα να ερμηνευθούν ως “σήματα” της χρόνιας έλλειψης νερού στην περιοχή όπου είναι εγγεγραμμένος ο πόνος. Αυτά τα “σήματα” πόνου, θα πρέπει πρώτα να θεωρούνται και να αποκλείονται ως πρωτογενείς δείκτες αφυδάτωσης του σώματος, πριν από οτιδήποτε άλλο. Νοσηρές καταστάσεις, όπως η δυσπεψία, το στομαχικό άλγος, η αρθρίτιδα, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος, το βρογχικό άσθμα, η υψηλή χοληστερόλη, η αρτηριακή υπέρταση, τα καρδιακά νοσήματα, ο καρκίνος, οι εξάψεις, τα προβλήματα εμμήνου ρύσεως και εμμηνόπαυσης, η παχυσαρκία, οι αλλεργίες, η βουλιμία, το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η στηθάγχη, οι πέτρες στους νεφρούς, το άλγος χαμηλά στην πλάτη, ο διαβήτης, οι ημικρανίες, η πρωινή δυσκαμψία, η κατάθλιψη, οι διάχυτοι πόνοι σε διάφορα σημεία του σώματος και ποίκιλα προβλήματα του δέρματος και του γαστρεντερικού συστήματος, συνδέονται με τη χρόνια αφυδάτωση», τονίζει η πιστοποιημένη ιατρός Λειτουργικής Ιατρικής. 

Ο πόνος, λοιπόν, είναι μια ένδειξη της ανάγκης του σώματος για νερό, το πολύτιμο συστατικό που χρειάζεται για την πέψη, την αποτοξίνωση των κυττάρων, την ενυδάτωση των πνευμόνων, τη «λίπανση» των αρθρώσεων και μία σειρά άλλων σημαντικών βιολογικών δράσεων και αντιδράσεων.

«Το αίμα μας αποτελείται από νερό σε ποσοστό 90%. Οι λεμφαδένες μας, που μεταφέρουν απόβλητα και θρεπτικές ουσίες, περιλαμβάνουν τέσσερις φορές τον όγκο του αίματος στο σώμα και κατασκευάζονται από το νερό που καταναλώνουμε. Κάθε κύτταρο που μας κάνει αυτό που είμαστε, οφείλει κυριολεκτικά τη ζωή του, την ύπαρξή του, στην επαρκή παροχή φρέσκου, καθαρού νερού, όπως και οξυγόνου. Όταν το σώμα δεν λαμβάνει μια σταθερή και αξιόπιστη παροχή νερού για να συντηρηθεί, αναγκαστικά περικόπτει λειτουργίες για να εξασφαλίσει ικανοποιητική παροχή σε νερό. Γι’ αυτό, μην υποκαθιστάτε με κανένα ρόφημα το νερό και μην περιμένετε να διψάσετε για να πιείτε ένα ποτήρι νερό στην υγειά σας», καταλήγει η Δρ. Νικολέτα Κοΐνη. 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Τελειομανία: Χαρακτηριστικά και αρνητικές επιπτώσεις

Νιώθεις συχνά την ανάγκη ό,τι κάνεις να το κάνεις τέλεια; Έχεις παρατηρήσει να αναλαμβάνεις μια δουλειά και να μην την παραδίδεις ποτέ γιατί πιστεύεις ότι δεν είναι τέλεια και όλο κάτι λείπει; Καθυστερείς να παραδώσεις projects στη δουλειά σου γιατί νιώθεις την ανάγκη να τα τελειοποιήσεις; Παρατηρείς πως είσαι συνεχώς αγχωμένος γιατί θέλεις όλα να τα κάνεις τέλεια σε όλους τους τομείς της ζωής σου; Εάν έχεις μαζέψει αρκετά ναι στις παραπάνω ερωτήσεις τότε ίσως ανήκεις στην κατηγορία του τελειομανή. Ως τελειομανής ορίζεται ο άνθρωπος που αρνείται να δεχτεί οτιδήποτε λιγότερο από την τελειότητα. Εκφράζει τη συνεχή προσπάθεια ενός ατόμου για την αποφυγή λαθών, δεν δέχεται με τίποτα τη μετριότητα, θέτει εξαιρετικά υψηλά πρότυπα απόδοσης και ασκεί πολύ αρνητική κριτική στον εαυτό του όταν δεν φτάνει αυτά τα πρότυπα, ανησυχώντας πάρα πολύ για το πώς θα τον κρίνουν οι άλλοι άνθρωποι. Ποια είναι λοιπόν τα βασικά χαρακτηριστικά του τελειομανή ανθρώπου; Δεν αφήνει καθόλου χώρο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Σε ποιες παθολογικές καταστάσεις η ταχύτητα καθίζησης ερυθρών (ΤΚΕ) αυξάνει;

      Η ΤΚΕ σαν εργαστηριακή εξέταση συμπληρώνει 80 χρόνια «ζωής». Όπως λέει και το όνομά της, πρόκειται για την ταχύτητα με την οποία καθιζάνουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια, όταν το δείγμα του αίματος τοποθετηθεί σε ειδικό σωλήνα. Η ΤΚΕ είναι μία απλή, φθηνή, μη ειδική δοκιμασία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιείται για την διάγνωση καταστάσεων που σχετίζονται με την οξεία και χρόνια φλεγμονή, τον καρκίνο και τα αυτοάνοσα νοσήματα. ΗΤΚΕ αναφέρεται ως μη ειδική δοκιμασία, διότι όταν τη βρίσκουμε αυξημένη, ο γιατρός δεν μπορεί να καταλάβει σε ποιό σημείο του σώματος υπάρχει φλεγμονή, ποιά είναι η αιτία που την αυξάνει, δεδομένου ότι η ΤΚΕ επηρεάζεται και από άλλες καταστάσεις πέραν της φλεγμονής. Για τον λόγο αυτό η ΤΚΕ πρέπει να αξιολογείται σε συνάρτηση και με άλλες δοκιμασίες. Η ΤΚΕ σημαίνει μια κατάσταση ενεργοποίησης, κάτι σαν “συναγερμό” για τον οργανισμό που κινητοποιείται για να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα. Μπορεί να είναι μια απλή ουρολοίμωξη για παράδειγμα, όπου η ΤΚ