Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Κακοσμία στόματος: πού οφείλεται και πώς αντιμετωπίζεται;


Το 80-90% του πληθυσμού, ανεξαρτήτως φυλετικής διάκρισης, εμφανίζει κακοσμία της στοματικής κοιλότητας  (χαλίτωση όπως λέγεται επιστημονικά ), που μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες. Η κακοσμία του στόματος οφείλεται στην αύξηση της συγκέντρωσης βακτηρίων στη στοματική κοιλότητα, στα δόντια και στη γλώσσα. Η μεταβολική λειτουργία αυτών των βακτηρίων δημιουργεί δύσοσμα θειούχα πτητικά παραπροϊόντα, τα οποία είναι υπεύθυνα για τη δυσάρεστη αναπνοή.

Η κακοσμία του στόματος, εφόσον μπορεί να γίνει αντιληπτή από τους τρίτους, αποτελεί γεγονός που χρειάζεται διερεύνηση και αντιμετώπιση, επισημαίνει η Ανατολή Παταρίδου, χειρουργός ωτορινολαρυγγολόγος, κεφαλής και τραχήλου, επιστημονική συνεργάτιδα του νοσοκομείου ΥΓΕΙΑ/ΜΗΤΕΡΑ.

Η κακοσμία του στόματος διερευνάται από τον οδοντίατρο, το στοματολόγο, τον ωτορινολαρυγγολόγο, οι οποίοι μπορεί να χρειαστεί να συνεργαστούν και με γιατρούς άλλων ειδικοτήτων, προκειμένου να τεθεί η ακριβής διάγνωση και ο εντοπισμός των αιτίων της. Η συνεργασία αυτή είναι επιβεβλημένη διότι, αν αποκλειστούν τα καθαρώς στοματικά αίτια (τερηδονισμένοι οδόντες, ουλίτιδα, περιοδοντίτιδα, παθήσεις του βλεννογόνου του στόματος, κλπ), τότε πρέπει να ερευνηθούν προσεκτικά ο στοματοφάρυγγας, ο ρινοφάρυγγας, το ανώτερο αναπνευστικό σύστημα με τις παραρρίνιες κοιλότητες, το κατώτερο αναπνευστικό και το γαστρεντερικό σύστημα και η γενική κατάσταση της υγείας του ασθενούς.
Μια χρόνια παραρρινοκολπίτιδα με πολύποδες ή όχι, επηρεάζει τη δυνατότητα της φυσιολογικής λειτουργίας του κροσσωτού επιθηλίου που καλύπτει τις ρινικές και παραρρίνιες κοιλότητες. Αυτή η δυσλειτουργία επηρεάζει την καθαριστική ιδιότητα των κροσσών, πράγμα που επιτρέπει τη στάση και λίμναση των εκκρίσεων, τον υπερπολλαπλασιασμό των παθογόνων βακτηριδίων. Η χρόνια λίμναση των εκκρίσεων στους παραρρίνιους κόλπους και ο χρόνιος οπισθορρινικός κατάρρους δύσοσμων εκκρίσεων προκαλεί την αναπαραγωγή δύσοσμης απόπνοιας κυρίως από τη μύτη αλλά και από το στόμα.

Το μπούκωμα της μύτης που συνοδεύει μια παραρρινοκολπίτιδα και η στοματική αναπνοή του αρρώστου με τη συνοδό ξηροστομία ευνοούν την εκδήλωση κακοσμίας από το στόμα, ιδίως της πρωινές ώρες. Η πρωινή κακοσμία αυτού του τύπου διαφέρει από την φυσιολογική πρωινή κακοσμία, που παρατηρείται στην πλειοψηφία των ανθρώπων, είναι καλοήθης και υποχωρεί μόλις πάρει κανείς πρωινό και πλύνει το στόμα του. Επιπλέον, υπάρχει επιβεβαιωμένη σχέση της γαστροισοφαγικής 
παλινδρόμησης (ΓΟΠ) με την κακοσμία  του στόματος.

Μια άλλη αιτία της κακοσμίας, προσθέτει η κα Παταρίδου, βρίσκεται στις αμυγδαλές που έχουν έντονα βαθειές κρύπτες, υπολείμματα τροφής που έχουν αναμειχθεί με νεκρά επιθηλιακά κύτταρα του βλεννογόνου του στόματος και του φάρυγγα. Αυτά  μπαίνουν στις αμυγδαλικές κρύπτες όπου και γίνεται σήψη και πέψη αυτών των υλικών. Αυτά τα υλικά γίνονται ορατά ως λευκές κηλίδες που εκλαμβάνονται από τους ασθενείς ως πύον. Πιέζοντας την αμυγδαλή με το γλωσσοπίεστρο εξέρχεται από τις κρύπτες ένα συμπυκνωμένο και έντονα δύσοσμο υλικό. Η χρόνια παραμονή του δύσοσμου αυτού υλικού στην αμυγδαλική κρύπτη ευνοεί την απορρόφηση ασβεστίου και το σχηματισμό αμυγδαλολίθων ή κρυπτολίθων. Επίσης, η κακοσμία μπορεί να προέρχεται από κάποια χρόνια φλεγμονή του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος αλλά μην ξεχνάμε και τις κακοήθειες στη γλώσσα, στα ούλα, στο φάρυγγα, λάρυγγα και στον ρινοφάρυγγα. Αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος που σε κάθε ασθενή με κακοσμία είναι επιβεβλημένος ένας πλήρης ενδοσκοπικός έλεγχος από ωτορινολαρυγγολόγο, ώστε να αποκλειστεί κάποια τέτοιου είδους πιθανότητα.

Η κακοσμία του στόματος, λοιπόν, είναι ένα πρόβλημα που απασχολεί πολλούς, λόγω των αρνητικών επιδράσεων και των εντυπώσεων που αφήνει στους άλλους, πόσο μάλλον στο ταίρι σας και συνίσταται να επισκεφθούμε έναν ωτορινολαρυγγολόγο για μια προσεκτική εξέταση της ανώτερης αναπνευστικής και πεπτικής περιοχής. Χρησιμοποιώντας μια ευαίσθητη κάμερα , ο ωτορινολαρυγγολόγος μπορεί να επιθεωρήσει τη ρινική κοιλότητα, το λαιμό και την περιοχή των φωνητικών χορδών, προκειμένου να διαγνώσει την προέλευση του προβλήματος, σε περίπτωση που ευθύνεται κάποια από αυτές τις περιοχές για την κακοσμία. Αν υπάρχουν υποψίες για την ύπαρξη ιγμορίτιδας, μία ειδική εξέταση (CT) θα ανιχνεύσει και αυτήν την πιθανότητα.

Συνιστάται η λήψη βασικών μέτρων υγιεινής όπως:
• Διακοπή του καπνίσματος
• Βούρτσισμα των δοντιών
• Ξέπλυμα του στόματος με αντισηπτικά διαλύματα
• Βούρτσισμα της γλώσσας (ύπαρξη επιχρίσματος - τριχωτή γλώσσα)
• Χρήση οδοντικού νήματος
• Καθάρισμα και απολύμανση οδοντοστοιχίας κάθε βράδυ
• Ξέπλυμα στόματος και αμυγδαλών με νερό ή φυσιολογικό ορό
• Δίαιτα με χαμηλά λιπαρά
• Άφθονη λήψη φρούτων και λαχανικών
• Αποφυγή αφυδάτωσης με τη λήψη 8 - 10 ποτηριών ύδατος την ημέρα
• Λήψη σκευασμάτων μέντας
«Δεδομένου ότι  οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας είναι πολύ πιεστικοί,  είναι τουλάχιστον αναγκαίο να φροντίζουμε τον εαυτό μας και να ενδιαφερόμαστε περισσότερο για την υγεία μας, καθώς τέτοιου είδους συμπτώματα είναι συχνά, ενεργούν αρνητικά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και επηρεάζουν αρνητικά την συνολική μας εικόνα. Ας μην ξεχνάμε τη σημασία της πρόληψης στον τομέα της υγείας, καθώς όπως έλεγε και ο Ιπποκράτης  «Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν», καταλήγει η κα Παταρίδου.


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Βαρθολίνειος κύστη

Oι βαρθολίνειοι αδένες βρίσκονται δεξιά και αριστερά, στην είσοδο του κόλπου, μέσα στα μεγάλα χείλη των έξω γεννητικών οργάνων της γυναίκας. Η λειτουργία τους είναι να εκκρίνουν ένα βλεννώδες υγρό για την ύγρανση της περιοχής. ιδιαίτερα κατά την ώρα της σεξουαλικής επαφής. · Το απόστημα του βαρθολινείου αδένα είναι η συγκέντρωση πύου, μέσα στον αδένα, που προκαλεί οίδημα (πρήξιμο), πόνο, κάψιμο και ερυθρότητα, Η πίεση, που ασκείται στον κόλπο και γενικά στην περιοχή, μπορεί να προκαλέσει βασανιστικό πόνο κατά τη σεξουαλική επαφή, στο περπάτημα και στο κάθισμα της γυναίκας. Το απόστημα δημιουργείται, όταν ο πόρος (το σωληνάκι) του αδένα φράξει. Τότε το έκκριμα του αδένα δεν παροχετεύεται και μπορεί να μολυνθεί και να μετατραπεί σε απόστημα. Το έκκριμα μπορεί να παραμείνει αρκετό καιρό μέσα στον αδένα, προτού να μετατραπεί σε απόστημα. Συχνά το απόστημα αναπτύσεται γρήγορα κατά τη διάρκεια λίγων ημερών. Η δι

Τα παυσίπονα και οι δράσεις τους

O πόνος αποτελεί το πιο σημαντικό μήνυμα προς άμυνα του οργανισμού επερχόμενης ή υπάρχουσας νοσηρής κατάστασης - βλάβης. Στην καθημερινή ζωή αποτελεί ένα από τα πιο συχνά, αλλά και δύσκολα προβλήματα προς αντιμετώπιση. Eνώ είναι εύκολο να καταλάβει κανείς την πορεία του αλγογόνου ερεθίσματος από το σημείο που ξεκινά μέχρι τη συνειδητοποίησή του στον εγκέφαλο, είναι πολύ δύσκολο να καθορίσει ακριβώς τα χαρακτηριστικά του, την πραγματική αξία και τον βαθμό της αιτίας που τον προκαλεί. Mια βλάβη- το κόψιμο του δαχτύλου του, το αντιλαμβάνεται κανείς οξέως, την εντοπίζει και την συνειδητοποιεί. Ένας πόνος χωρίς εμφανή αίτια, π.χ. πονοκέφαλος, απροσδιόριστης «βλάβης» είναι αμβλύς και κινητοποιεί το άτομο προς άμυνα, που ανάλογα με την υποκειμενική εμπειρία του, αξιολογεί και αντιδρά με διάφορη συγκινισιακή και συμπεριφορειακή ένταση. Σε όλες, όμως, τις εκδηλώσεις πόνου, εκτός της αναζήτησης - διάγνωσης της νόσου - βλάβης για την μόνιμο θεραπεία, π.χ. χειρουργική επέμβαση, α