Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης και κατάθλιψη: Πώς σχετίζονται



Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης στο αίμα, μπορεί να υποδηλώνουν προδιάθεση για κατάθλιψη.
Μπορεί δε, να θεραπευτεί εάν από νωρίς χορηγήσουμε την φυσική ουσία, από την οποία παράγεται η σεροτονίνη. Την 5-HTP.
Η 5-ΗΡΤ είναι ένας μεταβολίτης του αμινοξέος τρυπτοφάνη. Είναι το πρόδρομο μόριο του νευροδιαβιβαστή σεροτονίνης.
Η σεροτονίνη είναι ένας αναστάλτης νευροδιαβιβαστής, αυτός που σχετίζεται με την ηρεμία. Μας ανακουφίζει από τις έννοιες και το έντονο stress. Το stress προκαλεί την υψηλή απελευθέρωση της σεροτονίνης, και αν αυτό διαρκεί πολύ, οδηγεί σε εξάντληση αποθεμάτων σεροτονίνης.
Έρευνες υποστηρίζουν πως η αύξηση παραγωγής εγκεφαλικής σεροτονίνης, λειτουργεί σαν «stress immunizer” (ανοσοποιητικός παράγων κατά του stress).
Όσον αφορά στις μεταπτώσεις της διάθεσης, η σεροτονίνη φαίνεται να παίζει τον ρόλο του ρυθμιστή. Χαμηλά επίπεδα σεροτονίνης σχετίζονται με ευερεθιστικότητα, επιθετικότητα, ανυπομονησία και ανησυχία.

Στοιχεία αποδεικνύουν ότι η σεροτονίνη αναστέλλει την επιθετική συμπεριφορά σε πειραματόζωα και ανθρώπους.
Έλλειψη σωστής φροντίδας από τους γονείς, (π.χ. κακοποίηση από τους γονείς στην παιδική ηλικία, μπορεί να βλάψει μόνιμα το σύστημα σεροτονίνης).
Πλήθος εργαστηριακών μελετών, αναφέρουν ότι υπάρχει έλλειψη σεροτονινης ή δραστηριότητας σεροτονίνης στον εγκέφαλο των καταθλιπτικών ατόμων.
Ασθενείς με αυτοκτονικές τάσεις, δείχνουν να έχουν σημαντικά ελαττωμένα επίπεδα σεροτονίνης.
Τα περισσότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένου των τρικυκλικών, του λιθίου, των αναστολέων ΜΑΟ και την SSRI (prozac, zoloft, paxil και luvox), έχουν ένα κοινό: αυξάνουν τα επίπεδα σεροτονίνης.

Η 5-ΗΤΡ διαφέρει από την τρυπτοφάνη, στο ότι αυξάνει ελαφρώς τόσο την δράση της νορεπινεφρίνης όσο και της σεροτονίνης (energizing νευροδιαβιβαστής).
Σε μερικές κλινικές μελέτες, η 5-ΗΤΡ υπερέχει την τρυπτοφάνη στην θεραπεία ψυχικών διαταραχών. Όσο μεγαλύτερη η αναστάτωση που προκαλείται από την κατάθλιψη, τόσο καλύτερη είναι η απόκριση στην 5-ΗΤΡ.
Η προτεινόμενη δοσολογία 5-ΗΤΡ είναι 50-1200 mg την ημέρα (συνηθέστερα 100-600 mg). Παρόλα αυτά μερικά άτομα με κατάθλιψη, βρίσκουν ανακούφιση σε ημερήσια δόση μόλις των 12,5 mg.
Για κάποιους ανθρώπους, η 5-ΗΤΡ έχει ένα υπερβολικά στενό θεραπευτικό παράθυρο. Η κατάλληλη δόση μπορεί να βρίσκεται μεταξύ 10-25 mg ημερησίως.

Παρενέργειες από υπερδοσολογία μπορεί να είναι η υπομανία, δερματίτιδα και αυξημένη επιθετικότητα.
Μια συντηρητική θεραπευτική δόση για αρχή είναι τα 25 mg ημερησίως. Πολλοί παρατηρούν θετική επίδραση στην διάθεση τους μέσα στις πρώτες 1-2 ημέρες της λήψης. Αυξάνοντας σταδιακά την δόση με 25 mg κάθε 4 μέρες, αυξάνει τις πιθανότητες να βρεθεί το θεραπευτικό παράθυρο του συγκεκριμένου ασθενούς.
Όπως και στην τρυπτοφάνη, είναι σημαντικό η 5-ΗΤΡ να λαμβάνεται μακριά από πρωτεϊνικό γεύμα.
Προτείνεται η λήψη να γίνεται 45 λεπτά πριν ή 3 ώρες μετά από ένα πρωτεϊνικό γεύμα.

http://www.onmed.gr/ygeia/story/350642/xamila-epipeda-serotoninis-kai-katathlipsi-pos-sxetizontai?v11

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε