Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ποιες είναι οι πιο θανατηφόρες μορφές καρκίνου



Οι πιθανότητες επιβίωσης από καρκίνο καθορίζονται με βάση το στάδιο στο οποίο γίνεται η διάγνωση αλλά και από την ίδια τη μορφή της νόσου.

Σε γενικές γραμμές, η διάγνωση σε πρώτο, δεύτερο ή τρίτο στάδιο εξασφαλίζει καλύτερη πρόγνωση για τους ασθενείς ανεξαρτήτως της μορφής καρκίνου που έχουν εμφανίσει.
bigstock Targeting Cancer 115485692
Νέα στοιχεία που δημοσίευσε το Βρετανικό Γραφείο Στατιστικών (ONS) αποκαλύπτουν ότι οι ασθενείς με καρκίνο στον πνεύμονα ή τις ωοθήκες έχουν σημαντικά λιγότερες πιθανότητες να επιβιώσουν σε διάστημα ενός έτους μετά τη διάγνωση σε σύγκριση με ασθενείς που έχουν εμφανίσει καρκίνο στον προστάτη ή το μαστό.
Όπως θα περίμενε κανείς, η διάγνωση του καρκίνου σε τέταρτο στάδιο συνδέεται με τις λιγότερες πιθανότητες επιβίωσης για όλους τους ασθενείς.



Αριθμός διαγνώσεων και ποσοστό διαγνώσεων ανά στάδιο της νόσου

«Τα στατιστικά φανερώνουν ότι η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου μεγιστοποιεί τις πιθανότητες επιβίωσης για διάστημα τουλάχιστον ενός έτους», δηλώνει ο Τζέιμι Τζένκινς, επικεφαλής αναλύσεων υγείας του ONS.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι πιθανότητες επιβίωσης είναι παρόμοιες για τα δύο φύλα για τις περισσότερες μορφές καρκίνου. Ωστόσο, οι γυναίκες είναι λιγότερο πιθανό να επιβιώσουν μετά τον ένα χρόνο (ποσοστό 62%) σε σύγκριση με τους άντρες (ποσοστό 75%).
Οι εξελίξεις στις μεθόδους διάγνωσης και θεραπείας εξασφαλίζουν ότι οι γυναίκες που διαγιγνώσκονται με καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο έχουν σχεδόν τις ίδιες πιθανότητες επιβίωσης σε διάστημα ενός έτους όσο οι υγιείς γυναίκες στο γενικό πληθυσμό. Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες με καρκίνο προστάτη που λαμβάνουν διάγνωση πριν η νόσος φτάσει στο τέταρτο στάδιο.
Όσο για τα άτομα που εμφανίζουν κακόηθες μελάνωμα –την πιο επικίνδυνη μορφή καρκίνου του δέρματος–, επωφελούνται επίσης σε μεγάλο βαθμό από την διάγνωση σε αρχικό στάδιο. Η έγκαιρη διάγνωση (κακόηθες μελάνωμα πρώτου σταδίου) μπορεί να εξασφαλίσει έως και 100% πιθανότητες επιβίωσης.


Ποσοστό ασθενών που επιβίωσαν ένα έτος μετά τη διάγνωση, ανά φύλο και μορφή καρκίνου

Τα στοιχεία του ONS αφορούν εννέα συχνές μορφές καρκίνου: της ουροδόχου κύστης, του μαστού, του παχέος εντέρου, των νεφρών, των πνευμόνων, του δέρματος (κακόηθες μελάνωμα), των ωοθηκών, του προστάτη και της μήτρας. Το υπό εξέταση δείγμα περιελάμβανε ασθενείς που διαγνώστηκαν μεταξύ 2012 και 2014 και αναζητήθηκε πόσοι από αυτούς τους ασθενείς ήταν ακόμη ζωντανοί στα τέλη του 2015.

Τα στοιχεία υπογραμμίζουν ότι υπάρχει μια άμεση σχέση ανάμεσα σε μορφές καρκίνου που διαγιγνώσκονται δύσκολα και στους υψηλούς δείκτες θνησιμότητας που συνδέονται με αυτές. Για παράδειγμα, αρκετοί ασθενείς με καρκίνο στον πνεύμονα εκδηλώνουν αρχικά συμπτώματα που παραπέμπουν σε άλλες ασθένειες, οπότε είναι πιο πιθανό να καθυστερήσει η διάγνωση του καρκίνου, σε βαθμό που η νόσος έχει προχωρήσει αρκετά και είναι πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Μια άλλη μορφή καρκίνου που αναδεικνύεται σε σημαντικό κίνδυνο είναι ο καρκίνος των ωοθηκών. Οι πιθανότητες επιβίωσης σε διάστημα ενός έτους πέφτουν κάτω από το 50% εάν η νόσος έχει φτάσει στο τέταρτο στάδιο.

http://www.onmed.gr/ygeia/story/344360/poies-einai-oi-pio-thanatifores-morfes-karkinou

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε