Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί το στρες προκαλεί ασθένειες;


Το χρόνιο στρες προκαλεί ασθένειες
Το χρόνιο και ανεξέλεγκτο στρες προκαλεί ασθένειες και μάλιστα μπορεί να οδηγεί στο θάνατο. Οι βιολογικοί μηχανισμοί με τους οποίους αυτό συμβαίνει δεν έχουν μέχρι σήμερα κατανοηθεί.

Τα στοιχεία που υποστηρίζουν τη σχέση στρες και ασθένειας έχουν βασιστεί σε επιδημιολογικές έρευνες.

Η επίδραση του στρες στην υγεία διαφέρει από άτομο σε άτομο. Αυτό οφείλεται στους διαφορετικούς μηχανισμούς προσαρμογής που αναπτύσσει ο καθένας ξεχωριστά.

Η αναγνώριση των βιολογικών επιπτώσεων του στρες στον άνθρωπο είναι πολύ σημαντική. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο επιδρούν στο ανθρώπινο σώμα κάποιες αλλαγές σε βιοχημικό επίπεδο που προκύπτουν λόγω στρες, μπορούν να ανοίξουν νέους σημαντικούς θεραπευτικούς ορίζοντες.

Μια σημαντική έρευνα, από γιατρούς του πανεπιστημίου του Οχάιο, έχει αποδείξει, ότι το χρόνιο στρες συνοδεύεται από την αύξηση μέσα στο αίμα μιας πρωτεΐνης η οποία συνδέεται με ορισμένες χρόνιες ασθένειες.

Η έρευνα αφορούσε 119 άνδρες και γυναίκες οι οποίοι φρόντιζαν τους ή τις συζύγους τους οι οποίοι υπέφεραν από προοδευτική, εκφυλιστική απώλεια των πνευματικών τους ικανοτήτων. Η παροχή φροντίδας προς αγαπημένα πρόσωπα πάνω σε μακροχρόνια βάση, είναι πηγή χρόνιου και φθοροποιού στρες.

Η κατάσταση της υγείας των ατόμων, που παρείχαν φροντίδα συγκρίθηκε με εκείνη άλλων 106 ατόμων ανάλογης ηλικίας, οι οποίοι δεν ζούσαν κάτω από συνθήκες μόνιμου στρες για παροχή φροντίδας προς κάποιον άλλο.

Το σημαντικότερο εύρημα ήταν ότι μέσα στο αίμα αυτών που ζούσαν κάτω από συνθήκες χρόνιου στρες, ήταν αυξημένη σε ψηλά επίπεδα η ιντερλευκίνη 6 (Interleukin 6, IL-6).

H IL-6 είναι μια πρωτεΐνη η οποία αυξάνεται όταν υπάρχει καρδιακή πάθηση, αρθρίτιδα, οστεοπόρωση, διαβήτης τύπου 2 και ορισμένοι καρκίνοι.

Η IL-6 παράγεται από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. Σε περιπτώσεις όπου το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ιδιαίτερα ενεργό όπως μετά από μεταμοσχεύσεις ή μολύνσεις, η παραγωγή της IL-6 αυξάνεται.

Ακόμη ένα πολύ σημαντικό εύρημα ήταν ότι τα επίπεδα της IL-6 παρέμεναν ψηλά ακόμη και 3 χρόνια μετά που σταματούσε η παροχή της φροντίδας προς τα αγαπημένα πρόσωπα δηλαδή της κατάστασης που προκαλούσε χρόνιο στρες.

Το συμπέρασμα των ερευνητών είναι, ότι το χρόνιο στρες προκαλεί παρατεταμένη και ψηλή αύξηση της IL-6 μέσα στο αίμα. Η αύξηση της πρωτεΐνης αυτής συσχετίζεται με σοβαρές ασθένειες.

Τα άτομα που ζουν κάτω από συνθήκες χρόνιου στρες, έχουν τάση να αναπτύσσουν νοσηρές συνήθειες όπως για παράδειγμα να καπνίζουν ή να τρώνε υπερβολικά.

Το κάπνισμα, όπως επίσης και το υπερβολικό βάρος σώματος ή η παχυσαρκία αυξάνουν τα επίπεδα της IL-6 μέσα στο αίμα. Αντίθετα ο ποιοτικά και ποσοτικά καλός ύπνος όπως και η σωματική εξάσκηση, μειώνουν και ρυθμίζουν σε φυσιολογικά επίπεδα την IL-6.

Βλέπουμε λοιπόν ότι αποδεικνύεται ότι υπάρχει ένας βιολογικός συσχετισμός μεταξύ στρες και σοβαρών ασθενειών. Το θέμα που τίθεται είναι τι κάνουμε για να μειώσουμε τους κινδύνους που μας απειλούν λόγω στρες.

Το στρες προκύπτει όταν αυτά που απαιτούνται να γίνουν από εμάς είναι περισσότερα από αυτά που πραγματικά εμείς μπορούμε να κάνουμε. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να κάνουμε ότι μπορούμε για να μειώσουμε τις απαιτήσεις που υποβάλλονται προς εμάς από εξωγενείς παράγοντες.

Εάν μπορούμε να αποφύγουμε κάποιες πιέσεις ή απαιτήσεις τότε πρέπει να το επιδιώξουμε. Εάν δεν μπορούμε τότε να προσπαθήσουμε να εκπληρώνουμε τις υποχρεώσεις αυτές με τον πιο ανώδυνο τρόπο.

Στις περιπτώσεις κατά τις οποίες δεν μπορούμε να αλλάξουμε μια κατάσταση που μας προκαλεί στρες, τότε είναι προτιμότερο να αλλάξουμε τη δική μας αντίδραση στο στρες αυτό.

Πρέπει να κάνουμε εμείς οι ίδιοι, μια ή περισσότερες διεργασίες στον εσωτερικό μας κόσμο, που να μας επιτρέπουν να βιώνουμε με διαφορετικό και καλύτερο τρόπο μια κατάσταση που μας προκαλεί στρες.


Και δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο καλός ύπνος, η υγιεινή διατροφή, η σωματική εξάσκηση αποτελούν βασικά όπλα καταπολέμησης του στρες.
medlook

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε