Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ιδιωτική ή Δημόσια Πρωτοβάθμια Περίθαλψη;



Ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Εποχούμαστε σε ημέρες που η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση διεκδικεί και διαπραγματεύεται ένα νέο πλαίσιο μετεξέλιξης της Ελληνικής κοινωνίας που δεν θα διασφαλίζει μόνο τους δανειστές αλλά θα αποκαθιστά την υπό διάσπαση κοινωνική συνοχή. Η Παιδεία, η Υγεία και η Εργασία αποτελούν τις βασικές γέφυρες διασύνδεσης των κοινωνικών στρωμάτων.

Εστιαζόμενοι στην Υγεία, τα δεδομένα είναι τα ακόλουθα. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στερείται ασφαλιστικής ικανότητας και άρα στερείται πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας μέσω ασφαλιστικής κάλυψης. Είναι γνωστή επίσης η δραματική μείωση των εισοδημάτων που έχει επέλθει τα τελευταία χρόνια, με συνέπεια να δημιουργούνται κοινωνικοταξικά χαρακτηριστικά στην δυνατότητα χρήσης υπηρεσιών υγείας.

Σε συνδυασμό με την χρηματοοικονομική εικόνα των ασφαλιστικών ταμείων και την υπάρχουσα υποδομή του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αποτελεί μαθηματική επαγωγή, η επερχόμενη εμφάνιση ενός κύματος νοσηρότητας που θα πλήξει τόσο την Ελληνική κοινωνία όσο και τους μελλοντικούς προϋπολογισμούς του συστήματος Υγείας.

Με κοινωνικοοικονομικούς δείκτες να διαμορφώνονται στα ‘’κόκκινα’’ και με διάθεση αποφυγής εθελοτυφλισμού και ευχολογίων, χρειαζόμαστε σχέδιο τόσο υλοποιήσιμο όσο και άμεσα εφαρμοζόμενο. Ούτε λεφτά, ούτε παροχές θα βρέξει.

Ο πολύτιμος οβολός να τοποθετηθεί σε κουμπαρά και όχι σε πηγάδι δίχως πάτο. Χρειαζόμαστε ορθή και καθαρή σκέψη στον σχεδιασμό και αποφυγή της ακηδίας που δημιουργεί ωσάν πολυπληθής περσικός κατακτητικός στρατός, η επερχόμενη νοσηρότητα.

Είναι δεδηλωμένη διακήρυξη του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας από το 2007. Αποτελεί σημείο αναφοράς για την διαχείριση του κόστους Υγείας στο Harvard Medical School. Συνιστά ακρογωνιαίο λίθο οποιουδήποτε σύγχρονου συστήματος Υγείας. Είναι απλά τόσο πολύ Λογικό. Η πρόληψη κοστίζει πολύ φθηνότερα από την περίθαλψη και την νοσηλεία. Πρέπει να μετατοπιστεί ο τωρινός ανισοβαρής καταμερισμός πόρων, στην πρωτοβάθμια. Εκεί πρέπει να δημιουργηθεί το ανάχωμα που θα αναχαιτίσει την νοσηρότητα. Εκεί βρίσκεται το κλειδί της συνολικής βελτιστοποίησης του κόστους Υγείας.

Στην πρωτοβάθμια λοιπόν πρέπει να λάβει χώρα η λιγοστή διαθέσιμη επένδυση. Πρέπει όμως να γίνει και σωστά και σχεδιασμένα. Επιγραμματικά. Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη το τι ήδη έχεις και όχι το τι θα ήθελες να έχεις (εξοπλισμένες και στελεχωμένες δημόσιες υποδομές που λειτουργούν) ή το τι έχουν οι άλλοι (κεντρικοποιημένους ιδιωτικούς φορείς).

Πρέπει να προχωρήσουν οι κλινικές μελέτες που θα αποτελέσουν τον προθάλαμο ενός επιζητούμενου αποτελεσματικού υποχρεωτικού προσυμπτωματικού ελέγχου, βασισμένου σε αλγορίθμους που θα εμπεριέχουν και γεωγραφικές πληθυσμιακές ιδιαιτερότητες αναφορικά με την εμφάνιση νοσημάτων. Πρέπει όλοι να είμαστε ίσοι απέναντι στην δυνατότητα πρόσβασης, δεν είμαστε όμως όλοι ίδιοι.

Η αρχή της Ισότητας έχει θεμελιώδης διαφορές με την αρχή της Ιδιότητας. Πρέπει να αναζητήσουμε μεν το βέλτιστο κοστολογικά (και όχι το φθηνότερο) παραγόμενο διαγνωστικό αποτέλεσμα αλλά ταυτόχρονα να διασφαλίσουμε την χρησιμότητα του, μέσα από την αναγκαιότητα της θεσμοθέτησης του λεγόμενου ‘Interpretation’, δηλαδή της εξειδικευμένης διαγνωστικής προσέγγισης από τον Εργαστηριακό Ιατρό. Αυτή ως επιστημονική συμβουλευτική πράξη, θεσμοθετημένη ως προαπαιτούμενη, μπορεί να είναι εκ’ των διαφοροποιών αρωγών της κλινικής διάγνωσης. Αυτό άραγε γιατί δεν το αντιγράφουμε από το εξωτερικό;

Τέλος χρειάζεται ένα συνολικό σχέδιο που θα δημοσιοποιηθεί. Θα λαμβάνει υπόψη τα τωρινά δεδομένα και την ευρύτερη υπάρχουσα εθνική ‘περιουσία’ (όχι μόνο την κρατική) και θα επεξηγεί πώς με λογικά βήματα θα φτάσουμε στο εφικτά επιθυμητό, δίνοντας σε όλους τον χρόνο και το δικαίωμα να μετεξελιχτούν και να συμμετέχουν. Ίσως η πλέον θεμελιώδης αξία διασφάλισης κοινωνικής συνοχής είναι το επαναλαμβανόμενα, έως σήμερα, ασελγημένο ‘περί δικαίου αίσθημα’.

Ας έρθει μαζί με την νέα πολιτική ηγεσία, τόσο ένα νέο πλαίσιο συνεργασίας μεταξύ των λαών της Ευρώπης όσο και μια νέα οπτική γωνία για την δημιουργία ενός χρήσιμου για τον πολίτη Συστήματος Υγείας αλλά και βέλτιστου για τον κρατικό προϋπολογισμό Κόστους Υγείας.

healthreport

  Νικόλαος Χ. Ιωσήφ,
Εμπορικός Δ/ντής του Πανελλήνιου Συνεταιρισμού Εργαστηριακών Ιατρών Medisyn

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

Ρινικοί πολύποδες - συμπτώματα και θεραπεία

Οι   ρινικοί πολύποδες είναι κοινοί, καλοήθεις σχηματισμοί σε σχήμα σταγόνας, που αναπτύσσονται στη μύτη ή τα ιγμόρεια, συνήθως γύρω από την περιοχή όπου τα ιγμόρεια ανοίγουν στη ρινική κοιλότητα. Οι ώριμοι ρινικοί πολύποδες μοιάζουν σαν ρόγες σταφυλιού με φλούδα χωρίς κουκούτσι. Συχνά συνδέονται με αλλεργίες ή άσθμα και ιδιαίτερα όταν είναι μικροί δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα, ενώ δεν απαιτούν ούτε θεραπεία. Ομως, όταν είναι μεγαλύτεροι, μπορεί να μπλοκάρουν την φυσιολογική δίοδο αέρα από τα ιγμόρεια. Οταν στα ιγμόρεια συσσωρευτεί πάρα πολλή βλέννα, αυτή μπορεί να μολυνθεί σχηματίζοντας ένα παχύ αποχρωματισμένο στρώμα στη μύτη και το λαιμό που επηρεάζει πολλούς ανθρώπους με ρινικούς πολύποδες. Οι ρινικοί πολύποδες δεν θα πρέπει να συγχέονται με τους πολύποδες που σχηματίζονται στο παχύ έντερο ή στην ουροδόχο κύστη. Σε αντίθεση με αυτούς τους τύπους του πολύποδα, είναι σπάνια κακοήθεις. Συνήθως, θεωρείται ότι προκαλούνται είτε από χρόνια φλεγμονή, είτε από την τάση

Δίκερος μήτρα: Επιτρέπει την εγκυμοσύνη;

H δίκερος μήτρα αποτελεί μια συχνή ανατομική παραλλαγή της μήτρας και οφείλεται σε διαταραχή του σχηματισμού της στη διάρκεια στης εμβρυϊκής ζωής. Ουσιαστικά η μήτρα αντί να έχει σχήμα ισοσκελούς τριγώνου, έχει σχήμα σφεντόνας, χωρίζοντας έτσι στα δύο την κοιλότητα του ενδομητρίου. Αυτό θεωρητικά μπορεί να επηρεάσει την εμφύτευση και ανάπτυξη του εμβρύου. Τις περισσότερες φορές όμως μια γυναίκα δεν ξέρει καν ότι έχει δίκερο μήτρα. Μελέτες αποδεικνύουν ότι το 70% περίπου των γυναικών που έχουν δίκερη μήτρα δεν έχουν κανένα πρόβλημα στην εγκυμοσύνη τους. Η διάγνωση γίνεται με απλό ή τρισδιάστατο υπερηχογράφημα, με σαλπιγγογραφία, αλλά και με υστεροσκόπηση και λαπαροσκόπηση. Το πιο κοινό πρόβλημα που συνδέεται με τη δίκερη μήτρα είναι ο πρόωρος τοκετός ή ο ανεπαρκής τράχηλος (πρόωρη διαστολή του τραχήλου) στην εγκυμοσύνη. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να γίνει περίδεση του τραχήλου με ράμμα. Φαίνεται επίσης ότι ποσοστό 15% των καθέξιν αποβολών που οφείλονται σε διατ