Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τι συμβαίνει στο σώμα όταν πετάμε με αεροπλάνο





Μια πτήση πάνω από τα σύννεφα εν αναμονή της άφιξης σε έναν αγαπημένο προορισμό είναι για αρκετούς ένα ονειρεμένο σενάριο, για τον οργανισμό μας όμως είναι μια βασανιστική διαδικασία.
Είτε πρόκειται για μια σύντομη εγχώρια πτήση είτε για ένα υπερατλαντικό ταξίδι, ένα ταξίδι με αεροπλάνο επηρεάζει το μυαλό, το σώμα και το εσωτερικό ρολόι του ανθρώπινου οργανισμού.
Πριν αποφασίσετε να μην ξαναπετάξετε με αεροπλάνο, θα χαρείτε να μάθετε πως υπάρχουν απλοί τρόποι να αντιμετωπίσετε κάθε είδους ενόχληση, από τη ζαλάδα έως το πρήξιμο στα πόδια.

1. Κακοσμία στόματος
Αρκετές λειτουργίες επιβραδύνονται κατά τη διάρκεια της πτήσης, καθώς οι διαφοροποιήσεις στα επίπεδα της πίεσης επηρεάζουν το μεταβολισμό μας κι έτσι το σώμα μας δίνει προτεραιότητα σε άλλες, πιο σημαντικές.

Οι σιελογόνοι αδένες, για παράδειγμα, παράγουν λιγότερο σάλιο. Άρα, περισσότερα βακτήρια αναπτύσσονται στη στοματική κοιλότητα και η αναπνοή μυρίζει άσχημα. Εάν καταναλώσουμε κατά τη διάρκεια της πτήσης κάποιο πρόχειρο γεύμα, γλυκά ή αναψυκτικά με πολλή ζάχαρη, το πρόβλημα επιδεινώνεται, καθώς τα βακτήρια τρέφονται με τη ζάχαρη.
Θα πρέπει να φάτε κάτι υγιεινό, να πίνετε νερό και να έχετε μαζί σας καραμέλες χωρίς ζάχαρη για να διατηρήσετε την αναπνοή σας δροσερή.

2. Πρησμένα πόδια
Σύμφωνα με την Αμερικανική Καρδιολογική Εταιρεία, η πολύωρη ακινησία, ιδιαίτερα όταν η θέση μας δεν επιτρέπει την ελεύθερη κίνηση, σε συνδυασμό με την αφυδάτωση και τη χαμηλή πίεση εντός της καμπίνας συμβάλλουν στην εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση (DVT). Η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση αφορά στο σχηματισμό αιματοπήγματος (θρόμβος) σε κάποια από τις λεγόμενες εν τω βάθει φλέβες λόγω κακής κυκλοφορίας του αίματος.

Εάν η πτήση είναι πολύωρη, προσπαθήστε να σηκώνεστε μία φορά κάθε ώρα. Επίσης, μπορείτε να σηκώνετε ελαφρώς τα πόδια και να κουνάτε κυκλικά τα πέλματα από τον αστράγαλο και κάτω για να κυκλοφορεί το αίμα.

3. Ζαλάδα
Η συμπίεση εντός της καμπίνας έχει σαν αποτέλεσμα να μειώνεται η διαθεσιμότητα οξυγόνου. Έτσι, παρέχεται λιγότερο οξυγόνο στα κύτταρα του σώματος και μπορεί να εκδηλωθεί αδυναμία, πονοκέφαλος και ζαλάδα.

Δεν υπάρχουν και πολλά που μπορείτε να κάνετε για να αποφύγετε τη ζαλάδα, οπότε φροντίστε τουλάχιστον να μην κάνετε την κατάσταση χειρότερη. Για παράδειγμα, μην πιείτε αλκοόλ, καθώς εμποδίζει τα κύτταρα αν απορροφούν το οξυγόνο. Επίσης, όσο πιο κοντά βρίσκεται ο Δείκτης Μάζας Σώματός σας στο φυσιολογικό και σε όσο καλύτερη φυσική κατάσταση βρίσκεστε τόσο μικρότερο κίνδυνο διατρέχετε να εκδηλώσετε τα παραπάνω συμπτώματα.

4. Δυσκοιλιότητα
Η ακινησία και οι αλλαγές στα επίπεδα πίεσης μπορεί να οδηγήσουν στο ενοχλητικό πρήξιμο, την απελευθέρωση αερίων, το στομαχόπονο και τη δυσκοιλιότητα. Η κατάσταση επιδεινώνεται εάν το ταξίδι είναι πολύωρο, καθώς η αλλαγή ζώνης ώρας επηρεάζει το εσωτερικό ρολόι του οργανισμού μας.
Φροντίστε να μην καταναλώσετε μεγάλες ποσότητες φαγητού πριν την πτήση ή κατά τη διάρκεια αυτής. Προσπαθήστε επίσης να σηκώνεστε κάθε μία ώρα και επιλέξετε ένα σνακ πλούσιο σε φυτικές ίνες, όπως οι ξηροί καρποί, για να διευκολύνετε τη διαδικασία της πέψης.
onmed

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Μολυσματική τέρμινθος: Συμπτώματα, μετάδοση και θεραπεία

Η μολυσματική τέρμινθος είναι μία συχνή ιογενής πάθηση που προσβάλλει το δέρμα και ευκαιριακά τα μάτια. Μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας αλλά προσβάλλει κατά κύριο λόγο παιδιά, σεξουαλικά ενεργείς ενήλικες και αυτούς που για κάποιος λόγο δεν έχουν ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα. Η ηλικία που εμφανίζεται πιο συχνά στα παιδιά η πάθηση είναι μεταξύ ενός και 10 ετών. Δεν απαιτεί πάντα αντιμετώπιση. Ο ιός της μολυσματικής τερμίνθου ανήκει στην οικογένεια των poxvirus και ονομάζεται Molluscum Contagiosum Virus ( MCV ). Αποικεί μόνο τον άνθρωπο. Υπάρχουν 4 τύποι του ιού: MCV -1, MCV -2, MCV -3 και MCV -4. Ο πιο συχνός είναι ο ιός MCV -1 ενώ ο MCV -2 ανιχνεύεται πιο συχνά σε ενήλικες και είναι σεξουαλικά μεταδιδόμενος. Συμπτώματα Οι βλάβες της μολυσματικής τερμίνθου είναι μικρά σπυράκια, μεγέθους 1-10 χιλιοστών που μοιάζουν με ογκίδια, ελιές ή μαργαριτάρια. Πρόκειται για στρογγυλές, λευκές και γυαλιστερές βλατίδες (θολωτές) με ομφαλωτό κέντρο, που περιέχουν ένα

10 συμπτώματα του «Σιωπηλού Δολοφόνου» των ωοθηκών, που κάθε γυναίκα ΠΡΕΠΕΙ να γνωρίζει

Υπολογίζεται ότι στης ΗΠΑ περισσότερες από 550 γυναίκες πεθαίνουν κάθε χρόνο από καρκίνο στις ωοθήκες. Πιστεύεται πως οι κύριες αιτίες αυτής της μορφής καρκίνου περιλαμβάνουν: Την ηλικία Τη κληρονομικότητα Τη χρήση αντισυλληπτικών Αυτό όμως που είναι το πιο ανησυχητικό είναι ότι οι περισσότερες που μαθαίνουν πως έχουν αυτή τη μορφή καρκίνου, το μαθαίνουν στα τελευταία στάδια, όταν δεν υπάρχει πια ελπίδα. Γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό να μην αγνοούμε τα σημάδια αυτού του σιωπηλού δολοφόνου, γιατί μία έγκαιρη διάγνωση θα σας σώσει τη ζωή. Τα 10 κυριότερα συμπτώματα είναι: 1. Συχνοί κοιλόπονοι 2. Πόνος στη λεκάνη και το στομάχι 3. Ασταθή έμμηνος ρύση Ο καρκίνος των ωοθηκών μπορεί να αναπτυχθεί και σε κορίτσια που δεν έχει αρχίσει ακόμα ο κύκλος του, ωστόσο είναι πολύ πιο συνηθισμένος σε γυναίκες άνω των 55. 4. Αίσθημα κόπωσης χωρίς προφανή λόγο 5. Παράξενο αίσθημα κορεσμού Το να νιώθεις φουσκωμένος όταν δεν έχεις φάει είναι ένα κοινό σύμπτωμα το

Εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια και κίνδυνοι - Η ικανότητα ισορροπίας στο ένα πόδι «δείκτης» εγκεφαλικής υγείας

Η εγκεφαλική μικροαγγειοπάθεια αποτελεί επικίνδυνο εχθρό για τη μέση ηλικία και πολύ περισσότερο όταν συνυπάρχουν παθήσεις όπως ο διαβήτης και η υπέρταση Προσβάλει κατά κύριο λόγο τα μικρά τριχοειδή αγγεία του μεσεγκεφάλου και προκαλεί χαρακτηριστικές διαταραχές στην ροή του αίματος.. Η τριάδα αυτών των διαταραχών αποτελείται από διαταραχές μνήμης και   προσοχής , δυσχέρεια βάδισης και ακράτεια. Σ’αυτήν την κεντρική συμπτωματολογία προστίθενται και άλλες δυσλειτουργίες. Η νόσος, η συχνότητα της οποίας αυξάνεται με την ηλικία, πιστεύεται ότι αποτελεί ένδειξη αυξημένου κινδύνου για μελλοντικό σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο, ενώ προγενέστερες μελέτες την έχουν επίσης συσχετίσει με απώλεια του συντονισμού των κινήσεων και νοητική διαταραχή. Έτσι, η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπευτική αντιμετώπιση είναι αναγκαίες ώστε να αποφευχθεί η εξέλιξή της. Η πιθανή δυσκολία ενός ατόμου να ισορροπήσει στο ένα πόδι για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα θα μπορούσε να είναι δείκτης ε